اشعار درحال تایپ {تکه‌هایی از یک احساس} اثر ▪︎ام کا اچ p.r کاربر انجمن رمان بوک▪︎

[ام کا اچ p.r]

نام اثر؛ تکه‌هایی از یک احساس!
نام شاعر؛ ام کا اچ p.r
ژانر؛ عاشقانه
قالب؛ نو
مقدمه؛
شده باران بزند قلب تو دیوانه شود
قصر دلت بعد او سخت ویرانه شود
یک عمر فرهادش باشی و بعد عمری
شیرینی داشتنش با تو بیگانه شود

 

[mobina01]

سلام.
شاعر عزیز، ضمن خوش‌آمدگویی و سپاس از انتخاب انجمن رمان بوک برای منتشر کردن
آثار خود؛ خواهشمندیم قبل از تایپ اشعار قوانین زیر را با دقت مطالعه کنید:
[قوانین ساب اشعار در حال تایپ]

پس از گذشت ده پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[درخواست نقد اشعار]

پس از ارسال پانزده پست می‌توانید درخواست جلد برای اشعار خود دهید:
[تاپیک درخواست جلد اشعار]

پس از گذشت پانزده پست می‌توانید درخواست تعیین سطح برای اشعارتان بدهید:
‌[تاپیک درخواست تگ]

در صورتی که نمی‌خواهید به نوشتن اشعارتان ادامه دهید و یا سوالی دارید در این تاپیک اعلام کنید:
[تاپیک پرسش و پاسخ تالار شعر]

اگر اشعارتان به پایان رسید در این تاپیک اعلام کنید:
[اعلام پایان اشعار کاربران]

شاعران دقت کنند در صورتی که دو ماه تاپیکشان آپدیت نشود تاپیک بسته می‌شود.

●با آرزوی موفقیت شما
[ مدیریت تالار شعر]​

 

[ام کا اچ p.r]

بی تو سکوت وهم آور این خانه درد دارد
خستگی‌های پی در پی پر پروانه درد دارد
خواستم از رنجش دوری بگویم یادم آمد
بی تو حتی سخن گفتن از بیگانه درد دارد

 

[ام کا اچ p.r]

بی تو من با نفس باغ و بهاران چه کنم
با قفس مردگی و میل به باران چه کنم
دگر از من گذشت آمدن ساقی‌ بخت بلند ‌
بی تو من با آمدن دولت یاران چه کنم؟!

 

[ام کا اچ p.r]

گفتم که فرهاد منی گفتا که شیرینی مگر
گفتم که غوغا می‌کنم گفتا تو فریادی مگر
گفتم که خورشید منی گفتا تو کیهانی مگر
گفتم که آیا عاشقی؟! گفتا تو معشوقی مگر
گفتم که مجنونت منم گفتا تو محبوبی مگر

 

[ام کا اچ p.r]

جان من گفتی که فرهاد منی
گفتی که تو هر دم در یاد منی
گفتی که در رهت جان می‌کنم فدا
یک دم از تو و خاطرت من خسته
نمی‌شوم جدا، گفتی که من عاشقم
عاشق روی زیبای تو بعد از خدا
گر چه نرسیده‌ایم به هم ما هنوز
از نقشه‌‌های روزگار غمگین نمی‌شوم
اما عزیز من، من تلخی جام حقیقت‌ام
با این دروغ ها شیرین نمی‌شوم!

 

[ام کا اچ p.r]

نه من هرگز باور نمی‌کنم مرگ خویش را
باور نمی‌کنم رفتنت این درد پر تشویش را
بغض‌هایم می‌چکد از ابر گلویم بر این دفتر
تو رفته‌ای حال من چه کنم غم‌های خویش را

 

[ام کا اچ p.r]

خسته‌ام، خسته از بازی های روزگار
خسته از دردهای با شادی ناسازگار
خسته‌تر از شکوفه‌ گل نکرده در بهار
خسته از بغض‌های مانده به یادگار

 

[ام کا اچ p.r]

می‌خندم و و خنده‌ام در این سکوت بغض‌آور اتاق بسی شنیدنی‌ست

خنده‌ای ولی با بغض و درد و طعم مرگ، با من عجین شده بسی‌ست

ای مرگ این روزها در این غبار عمر از گذر سایه‌‌ی زمان هم میترسم!

گویی گلوی من فریاد خفته‌ی فرصت‌های از دست‌رفته‌ی کسی‌ست

 

[ام کا اچ p.r]

روزی می‌رسد که من رها می‌کنم این خودم را
این خود بی‌خود از خود رها شده‌ی در خودم را
شادمانه می‌رقصم آن روز در میان هجوم غم‌ها
می‌سازم این من شکسته در من میان خودم را