متفرقه [ تک بیت ]

[اول شخص مفرد]

آرزو مرد و جوانی رفت و عشق از دل گریخت
غم نمیگردد جدا از جانِ مسکینم هنوز...

| رهی معیری |

 

[اول شخص مفرد]

نمی‌دانم ز منع گریه مقصد چیست ناصح را؟!
دل از من، دیده از من، اشک از من، آستین از من...

| محمود فدایی مازندرانی |

 

[اول شخص مفرد]

خدا، کریم و علی، شافع و نبی، یار است
گناه‌کار اگر غم خورَد، گنه‌کار است...


| علی دارابی |

 

[اول شخص مفرد]

دلخوش به جمع کردن یک مُشت آرزو
این شادی حقیر! همین است زندگی...


| فاضل نظری |

 

[اول شخص مفرد]

چنین کز بازگشت نوبهاران شد جوان عالم،
چه میشد گر بهار عمر ما هم باز می‌آمد؟!


| صائب تبریزی |

 

[اول شخص مفرد]

تو که ترجمان صبحی، به ترنّم و ترانه
لبِ زخم دیده بگشا، صفِ انتظار بشکن!

| محمدرضا شفیعی کدکنی |

 

[اول شخص مفرد]

حیف از امروز که بی عشق شب آمد ای عشق
کاش خورشید تو آغاز کند فردا را...

| محمدعلی بهمنی |

 

[اول شخص مفرد]

هرگز گمان مبر که دلم را شکسته ای
با هر قدم که دور شدی، استخوان شکست



| احسان افشاری |

 

[اول شخص مفرد]

من از تو یاد گرفتم که رخت نور بپوشم
به ضرب ساز بچرخم به جرم عشق بجوشم



| شهیار قنبری |

 

[اول شخص مفرد]

در دامِ تو محبوسم، در دستِ تو مغلوبم
وز ذوقِ تو مدهوشم، در وصفِ تو حیرانم



| سعدی |