انشاء جثه‌کوچک،کاربزرگ
- نویسنده موضوع DEVL
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Aug
- 2,815
- 21,384
- مدال‌ها
- 4
یک روز گرم تابستانی بود.خورشید از فراز آسمان می تابید. شیری در زیر سایه درخت بزرگی نشسته بود و داشت به خواب می رفت.نزدیک آن درخت،سوراخی وجود داشت که یک موش در آن زندگی می کرد.وقتی که شیر بخواب رفت،موش از سوراخ بیرون آمد و او را در حال خواب دید.
ناآگاه از نقطه قوت شیر،فکری به سرش زد.فکر کرد که برای لذت بردن و شادی کردن،خوب است که شیر را با دویدن از روی بدنش،بیدار کند. بدبختانه توسط پنجه های قوی شیر قاپیده شد.موش در حال مرگ بود که ملتمسانه گفت:
"آقا لطفا مرا آزاد کن، روزی لطف تو را جبران خواهم کرد."
شیر از شنیدن این حرفها خوشش آمد و او را آزاد کرد،در حالی که لبخندی بر لب داشت و با خودش می اندیشید که چگونه یک موش کوچک می تواند به من کمک کند.
روزی شیر در یک خطر جدی قرار گرفت.شیر در دام یک شکارچی گیر افتاد و شروع به غرش کشیدن کرد.با شنیدن صدای نعره شیر،موش از سوراخش بیرون آمد.
موقع جبران لطف شیر فرارسیده بود. به سرعت طناب دام را با دندانهای تیزش پاره کرد و شیر را آزاد نمود.
بیاد داشته باشید بخشش و لطف،هیچ وقت بی پاداش نمی ماند.
ناآگاه از نقطه قوت شیر،فکری به سرش زد.فکر کرد که برای لذت بردن و شادی کردن،خوب است که شیر را با دویدن از روی بدنش،بیدار کند. بدبختانه توسط پنجه های قوی شیر قاپیده شد.موش در حال مرگ بود که ملتمسانه گفت:
"آقا لطفا مرا آزاد کن، روزی لطف تو را جبران خواهم کرد."
شیر از شنیدن این حرفها خوشش آمد و او را آزاد کرد،در حالی که لبخندی بر لب داشت و با خودش می اندیشید که چگونه یک موش کوچک می تواند به من کمک کند.
روزی شیر در یک خطر جدی قرار گرفت.شیر در دام یک شکارچی گیر افتاد و شروع به غرش کشیدن کرد.با شنیدن صدای نعره شیر،موش از سوراخش بیرون آمد.
موقع جبران لطف شیر فرارسیده بود. به سرعت طناب دام را با دندانهای تیزش پاره کرد و شیر را آزاد نمود.
بیاد داشته باشید بخشش و لطف،هیچ وقت بی پاداش نمی ماند.