مجموعه اشعار جواد محمدی دهنوی

[mobina01]

اشعار جواد محمدی دهنوی ​

 

[mobina01]

بااینکه طبیب طبع من خندهٔ توست
هرگز نسرودم آنچه زیبندهٔ توست

در وصف تو شعر من ندارد کشفی
شرمنده که شعر نیز شرمندهٔ توست

 

[mobina01]

هزار بار نگفتم که بی‌تو می‌میرم؟!

چگونه از منِ خسته خبر نمی‌گیری؟!

 

[mobina01]

قدرش نشناختیم و جاهل بودیم
مشغول به کارهای باطل بودیم

ماه رمضان نیامده، رفت از دست
ای وای به‌حال ما که غافل بودیم!

 

[mobina01]

وقتی قدم به جادهٔ رفتن گذاشتی

سهم من از تمام تو تنها نگاه شد

 

[mobina01]

خوشی نداشت برایم همه جهان بی‌تو
تو رفتی و شده سروِ قدم کمان بی‌تو

مرا ندیده گرفتی؛ گذشتی از عشقم
هنوز چشم ترم هست خونفشان بی‌تو

تو خرّمی و بهاری بدون من، امّا
نشسته بر دل من، ماتم خزان بی‌تو

از آن زمان که چو پروانه پر زدی رفتی
قفس شده است برای من آسمان بی‌تو

خدا کند که بمیرم از این غم هجران
که کَنده‌ام دل را از جهان و جان بی‌تو

 

[mobina01]

امــروز که باســـواد و عالم هستیم
در سایهٔ علم شاد و سالم هستیم

یــادت نَــرود ای دل، تا آخــر عــمــر
مدیـون مــحــبّــت مــعــلّــم هستیم!

 

[mobina01]

عالم همه بی‌قرار و شیدای رضاست
نور دو جهان ز نور سیمای رضاست

در دفتر دل چرا نباشد مهرش؟!
وقتی‌که جهان غرق تماشای رضاست!

 

[mobina01]

از گَــــــرد زوال پُـــــر شــــــده دامــانــــت
ای دشـمـن دون! شـروع شـد پـایانـت

تا محو شوی به‌دست موشک‌هامان
یک مُشت علی‌الحساب نوش جانت!

 

[mobina01]

آنگونه که گفتند نکوگویان، نیست!
هرپند، برای دل من درمان نیست!

دسـتور دهـنـد کـوه را خـواهــم کَـند
دل‌کَندنم از یــار ولی آســان نیست!