سر بسپارند همه قدسیان
راه چو جویند درین آستان
هرکه درین شهر بود مسکنش
یا که درین روضه شود مدفنش
رحمت حق شامل ایشان شود
پیشرو جنت و رضوان شود
من که ز غم هرچه شد آسودهام
ریزہ خور درگه او بودهام
آنکه شفيعم به صف محشر است
فاطمهی دوم پیغمبر است
تا که بوَد سايهی او بر سرم
از همه آفاق (گرامی) ترم