مجموعه اشعار حامد نیازی

[mobina01]

در حریر بنفش
به شعری میمانی
نا نوشته
نا خوانده
اما تا دلت بخواهد
زیبا و عاشقانه

 

[mobina01]

مرا ترجیح بده
به قدم زدن و غرق شدن در موسیقی
به خندیدن؛ رقصیدن؛
مرا ترجیح بده به کتاب ها...
داستان ها؛
به نشستن و از باران گفتن ها
مرا ترجیح بده به لذت استشمام عطر اقاقی
به تماشای غروب
به بافتن رویا
مرا ترجیح بده به زندگی
به خواب،به مهتاب
مرا به همه ی دنیا ترجیح بده
من ارزشش را دارم
تنها منم که تو را بدون مرز
بدون حد
بدون قانون دوست دارم
مرا ترجیح بده حتی به خواندن همین جملات!
‌

 

[mobina01]

می خوانمت به طعم بوسه های باران
بر حریر آبی عشق...
و نقش میزنم نگاهت را
بر تندیس بی قرار دل...
هر صبح، رویای شبانه ام لطافت واژگان توست
که می بارد بر شروع فصل های تنهایی...
که شاید آسمان سهم مرا بیدار باران کند
در حوالی چشم های آشنایت...
شاید کمی مرا نیز بخوانی
به لطافت باران عشق...

 

[mobina01]

طوری دوستت خواهم داشت
که یک معنای جدید برایش خلق شود!
جوری عاشقت خواهم بود
که حتی شاعران در بیانش جا بمانند!
و گونه‌ای با تو زندگی خواهم کرد
که خدا هر لحظه برایمان کِل بکشد!
فقط بگو از کجا شروع کنیم؟
از اینجا که تو نفس بکشی و من با صدایش، برایت، بمیرم خوب است

 

[mobina01]

مرا ترجیح بده
به قدم زدن و غرق شدن در موسیقی
به خندیدن؛ رقصیدن؛
مرا ترجیح بده به کتاب ها...
داستان ها؛
به نشستن و از باران گفتن ها
مرا ترجیح بده به لذت استشمام عطر اقاقی
به تماشای غروب
به بافتن رویا
مرا ترجیح بده به زندگی
به خواب،به مهتاب
مرا به همه ی دنیا ترجیح بده
من ارزشش را دارم
تنها منم که تو را بدون مرز
بدون حد
بدون قانون دوست دارم
مرا ترجیح بده حتی به خواندن همین جملات!
‌

 

[mobina01]

می‌گویم‌:
«دوستت دارم»
می‌شکفی،گل‌های باغچه تقلید می‌کنند
خدا می‌خندد و‌ می‌گوید:
امان از عشق...