حجاب و عفاف حجاب و پوشش در ادیان یهود، مسیحیت، اسلام و زرتشت

[اولدوز]

همانطور که گفته شد، به علت تناسبی که بین ادیان الهی و فطرت انسان وجود دارد، این ادیان از نظر احکام کلی جهت و شیوه واحدی دارند. در مسیحیت نیز همانند دین یهود، حجاب زنان امری واجب به شمار می آمده و مسیحیت نه تنها احکام شریعت یهود در مورد پوشش زنان را تغییر نداده و آن را استمرار بخشیده، (21) بلکه در مواردی قدم را فراتر نهاده و با تأکید بیشتر وجوب حجاب را مطرح ساخته است. زیرا در شریعت یهود تشکیل خانواده و ازدواج امری مقدس محسوب می شده اما از دیدگاه مسیحیت، تجرّد مقدس شمرده می شده است. لذا مسیحیت باید برای از بین بردن هر گونه تحریک و تهییج، زنان را به صورت شدیدتری به رعایت کامل پوشش و دوری از هرگونه آرایش و تزیین فرا می خواند. (22) بنابراین زنان معتقد به حضرت مسیح می کوشیدند مانند حضرت مریم موی سر خود را بپوشانند و با حجاب وارد جامعه شوند. نقاشان مسیحی به خصوص نقاشان قدیمی تر، تصویر حضرت مریم را با حجاب و پوشش کامل می می کشیدند. همچنین از گذشته تا زمان حال زنان راهبه و قدیس یکی از کاملترین حجاب ها را انتخاب می کردند. این امر نشان می دهد که از نظر آنان، داشتن حجاب به دینداری نزدیکتر و در پیشگاه خدا پسندیده تر است.

 

[اولدوز]

آیات انجیل کتاب مقدس یهودیان، دستورات دینی پاپ ها و کاردینال ها و سیره ی عملی زنان مسیحی از صدر اول مسیحیت تا قرون 18 و 19 وجود حجاب در بین مسیحیان را تأیید می نماید. در این بخش فرازهایی از انجیل که در مورد حجاب و مسائل مربوط به آن است، مرور می نماییم.

 

[اولدوز]

لزوم پوشش موی سر به ویژه در مراسم عبادی

در رساله اول پولس می خوانیم:
اما هر زنی که سر برهنه دعا یا نبوت کند، سر خود را رسوا می سازد. زیرا این چنین است که تراشیده شود. زیرا اگر زن نمی پوشد، موی را نیز ببرد. و اگر زن را موی بریدن یا تراشیدن قبیح است، باید بپوشد. (23)

 

[اولدوز]

و باز در رساله پولس چنین آمده است:
و همچنین زنان، خویشتن را بیارایند به لباس مزین به حیا و پرهیز، نه به زلفها و طلا و مرواید و رخت گرانبها، بلکه چنانکه زنانی را می شاید که دعوی دینداری کنند به اعمال صالحه. (24)
در رساله پطرس رسول نیز می خوانیم:
همچنین ای زنان، شوهران خود را اطاعت نمایید تا اگر بعضی نیز مطیع کلام نشوند سیرت زنان، ایشان را بدون کلام دریابد. چون که سیرت ظاهر و خداترس شما را بیند. و شما را زینت ظاهری نباشد از بافتن موی و متحلی شدن به طلا و پوشیدن لباس (فاخر). بلکه انسانیت باطنی و قلبی در لباس غیر فاسد و روح حلیم و آرام است و نزد خدا گران بهاست.(25

 

[اولدوز]

نهی از نگاه ناپاک

در انجیل متی آمده است:
شنیده اید که به اولین گفته شده است زنا مکن. لیکن من به شما می گویم : هر ک.س به زنی نظر شهوت اندازد همان دم در دل با او زنا کرده است. پس اگر چشم راستت تو را بلغزاند، قلعش کن و از خود دور انداز. زیرا تو را بهتر آن است که عضوی از اعضایت تباه گردد تا آنکه تمام بدنت در جهنم افکنده شود.(26)
در انجیل برنابا نیز نگاه به نامحرم گناهی شمرده شده است که یاد آن موجب شرم است:
پس حالا آن کسی که به زنان نظر (حرام) می کند و فراموش می کند خدایی را که زن را برای خیر انسان آفریده است و او را دوست داشته و خواستار او شده اوست. و این شهوت او به جایی رسیده است که دوست می دارد با او هر چیزی را که شبیه است به آن چیز محبوب، پس ناشی می شود از آن گناهی که از یاد نمودن آن، شرم می آید. پس چون انسان به چشمهای خود لجام می نهد، آقای حس می شود. که نمی خواهد آنچه را اقدام بر آن ندارد، و این چنین جسد زیر فرمان روح می آید. پس چنانکه کشتی بدون باد حرکت نمی کند، جسم هم نمی تواند بدون حس، گناه کند.(27)
و اینچنین حضرت مسیح را می بینیم که همانند انبیای دیگر، چگونه و با چه شدتی از نگاه های لغزش اور نهی می کند. آیا امکان دارد چنین حکمی (حرمت نظر) با تسامح در پوشش زنان، بلکه با بی بندو باری آنان همانند امروز تطبیق داده شود؟اگر چنین باشد و عدم پوشش و خود آرایی جایز باشد، پس چگونه ممکن است مردان چشم خود را بپوشند، مگر آنکه همیشه در خانه خود باقی بمانند.(28)

 

[اولدوز]

سیره عملی زنان مؤمنه مسیحی نشانگر رعایت حجاب و پوشش کامل بدن می باشد و در تصاویری که از پوشاک مسیحیان و مردم اروپا در زمان های گذشته موجود می باشد، زنان دارای لباسی بلند بوده اند و سر را نیز به خوبی می پوشاندند. (29) مطالعه نوع پوشش اقلیت ارامنه که امروزه در برخی از نقاط ایران سکونت دارند نیز نشان می دهدحجاب در بین آنان به طور کامل رواج داشته است و غیر از آن متصور نمی شده است. " مادام دیالافوا " که حدود 80 سال پیش به ایران آمده بود در سفرنامه خود لباس زنان ارمنی ایران را لباسی کاملاً پوشیده و به همراه روبنده توصیف کرده است. (30) همچنین " هانری رنه " مستشرق آلمانی درباره ی پوشاک زنان ارامنه ایران می نویسدزنان ارمنی از چادری سفید استفاده می کنند و حتی در مواقع لازم گوشه ای از چارقد خود را به صورت پوششی برای دهان و بینی در می آورند. (31) بنابراین می توان گفت استفاده از حجاب در بیرون از خانه و هنگام عبادت جز ارکان اخلاق عیسوی محسوب می شده و این امر بر طبق متون معتبر تاریخی و سیره عملی زنان مسیحی کاملاً مشهود می باشد.

 

[اولدوز]

حجاب در آیین اسلام

همان طور که همه ادیان الهی در پاسخ به ندای درونی فطرت، حجاب را بر زنان واجب دانسته اند، اسلام که آخرین آیین الهی و بالطبع کاملترین آنها است نیز، وجوب پوشش زنان را با تعدیل و انتظام مناسبی به جامعه بشری ارزانی داشته است. حجاب به معنای پوشاندن بدن زن در برابر نامحرم از احکام ضروری دین اسلام است و در آیات قران و روایاتی از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) و معصومین (علیهم السلام) به وجوب و کیفیت آن تصریح شده است.

 

[اولدوز]

حجاب در قرآن

در قرآن کریم در دو آیه مسئله حجاب و پوشش زن مسلمان بیان شده است . آیات مربوط به حجاب به این شرح هستند:

• وَقُلْ لِلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاءِ بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُولِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاءِ وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِنْ زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ
• سوره نور، آیه 31
• و به زنان باايمان بگو: چشمان خود را از آنچه حرام است فرو بندند، و شرمگاه خود را حفظ كنند، و زينت خود را [مانند لباس‏هاى زيبا، گوشواره و گردن بند] مگر مقدارى كه [طبيعتاً مانند انگشتر و حنا و سرمه، بر دست و صورت] پيداست [در برابر كسى] آشكار نكنند، و [براى پوشاندن گردن و سينه] مقنعه‏هاى خود را به روى گريبان‏هايشان بيندازند، و زينت خود را آشكار نكنند مگر براى شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پدران شوهرانشان، يا پسرانشان، يا پسران شوهرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرانشان، يا پسران خواهرانشان، يا زنان [هم كيش خود] شان، يا بردگان زر خريدشان، يا خدمتكارانشان از مردانى كه ساده لوح و كم عقل‏اند و نياز شهوانى حس نمى‏كنند، يا كودكانى كه [به سنّ تميز دادن خوب و بد نسبت به اميال جنسى] نرسيده‏اند. و زنان نبايد پاهايشان را [هنگام راه رفتن آن گونه] به زمين بزنند تا آنچه از زينت‏هايشان پنهان مى‏دارند [به وسيله نامحرمان] شناخته شود. و [شما] اى مؤمنان! همگى به سوى خدا بازگرديد تا [بر مشكلات دنيا و آخرت] پيروز شويد.

 

[اولدوز]

قرآن کریم در این آیه به حجاب که از ویژگی زنان است، ضمن سه جمله اشاره فرموده: 1- آنها نباید زینت خود را آشکار کنند جز آن مقدار که طبیعتاً ظاهر است؛ «وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا» بنابراین زنان حق ندارند زینت‏هایی را که معمولاً پنهانی است، آشکار کنند به این ترتیب آشکار کردن لباس‏های زینتی مخصوصی که زیر لباس عادی یا چادری پوشند، مجاز نیست، چرا که قرآن از ظاهرساختن چنین زینت‌هایی نهی کرده است. 2- دومین حکمی که در آیه بیان شده، این است که آن‏ها باید خمارهای خود را بر سی*ن*ه‏های خود بیفکنند؛ «وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ»، « خمر » جمع خمار (بر وزن حجاب) در اصل به معنای پوشش است، ولیً به چیزی گفته می‌شود که زنان با آن سر خود را می‌پوشانند (روسری)(31) . و جیوب جمع جیب ( بر وزن غیب ) به معنای یقه پیراهن است که از آن تعبیر به گریبان می‌شود که گاه به قسمت بالای سی*ن*ه به تناسب مجاورت با آن نیز اطلاق می‌شود.(32) از این جمله استفاده می‌شود که زنان قبل از نزول آیه، دامنه روسری خود را به شانه‏ها یا پشت سر می‌افکندند، به طوری که گردن و کمی از سی*ن*ه آن‏ها نمایان می‌شد. قرآن دستور می‏دهد روسری خود را بر گریبان خود بیفکنند، تا هم مو و هم گردن و هم آن قسمت از سی*ن*ه که بیرون است، مستور و پنهان شود.
تا اینجا پوشش سر و گردن و قسمت سی*ن*ه اشاره شده اما مابقی قسمت‌های بدن با لفظ «جلباب» که در آیه بعد آمده کامل می شود.

 

[اولدوز]

يَا أَيُّهَا النَّبِيُّ قُلْ لِأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاءِ الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِنْ جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَنْ يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا
• سوره احزاب، آیه 59
• اى پيامبر ! به همسرانت و دخترانت و همسران كسانى كه مؤمن هستند بگو: چادرهايشان را بر خود فرو پوشند [تا بدن و آرايش و زيورهايشان در برابر ديد نامحرمان قرار نگيرد. ] اين [پوشش] به اينكه [به عفت و پاكدامنى] شناخته شوند نزديك‏تر است، و در نتيجه [از سوى مردم بى‏تقوا] مورد آزار قرار نخواهند گرفت؛ و خدا همواره بسيار آمرزنده و مهربان است.

آنچه مسلم است «جلباب» پوششی فراگیر مثل چادر بوده که از بالای سر تا پا را می‌پوشانده است. (33) به رغم وجود اختلاف در تفسیر معنای جلباب حتی کسانی که تصریح کرده‌اند در معنای آن اختلاف است نیز، قبول دارند که در اصل لغت به معنای پوشش گسترده و فراگیر است که ظاهر و روی همه بدن را می پوشاند بنابراین بکار بردن این نوع پوشش در آیه شریفه، خود حاکی از این است که لباس و پوشش شرعی زن مسلمان نباید اندام نما و تنگ باشد.