مشاعره حرف "ج"

[Tara Motlagh]

جا برای هیچ خواهش در دلم دیگر نبود

بس که من در پیش این بیچاره دل رسوا شدم

 

[amir mohamad]

جا برای هیچ خواهش در دلم دیگر نبود

بس که من در پیش این بیچاره دل رسوا شدم

جهان پیر است و بی‌بنیاد از این فرهادکُش فریاد
که کرد افسون و نیرنگش ملول از جان شیرینم

ز تاب آتش دوری شدم غرق عرق چون گُل
بیار ای باد شبگیری نسیمی زان عرق چینم

 

[Tara Motlagh]

جان و دل از عاشقان می‌خواستند
جان و دل را می‌سپارم روز و شب

 

[amir mohamad]

جان و دل از عاشقان می‌خواستند
جان و دل را می‌سپارم روز و شب

جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم
هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون مـن نجست اسرار من

سر من از ناله‌ی من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست

 

[Tara Motlagh]

جهانیان همه گر تشنگان خون منند
چه باک زان همه دشمن، چو دوستدار تویی

دلم صراحی لبریز آرزومندی است
مرا هزار امید است و هر هزار تویی

 

[amir mohamad]

جهانیان همه گر تشنگان خون منند
چه باک زان همه دشمن، چو دوستدار تویی

دلم صراحی لبریز آرزومندی است
مرا هزار امید است و هر هزار تویی

جان به تنگ آمدم از غصه بی همنفسی
آخر ای همنفس از چیست بدادم نرسی

جمع خلقی بتماشای من انگشت گزان
تو نپرسی که بدین حال پریشان چه کسی

 

[RPR"]

جای گله نیست، چون تو هستی همه هست

 

[RPR"]

جغرافیای کوچک من بازوان توست
ای کاش تنگ تر شود این سرزمین به من

 

[amir mohamad]

جغرافیای کوچک من بازوان توست
ای کاش تنگ تر شود این سرزمین به من

جمع می‌سازد دل صدپاره را سودای عشق
لاله از داغ درون شیرازه پیدا می‌کند

قهرمان عشق را آیین و رسم دیگرست
دار منصور از کلام راست برپا می‌کند