مجموعه اشعار حسین وصال پور

[mobina01]

دوست داشتن تورا ، انکار نمی کنم
هرچند که عشق را اظهار نمی کنم

خود را فشرده ام درخواب های تو
این خواب با تورا ،بیدار نمی کنم

تویی که هرنفس ،در خاطر منی
کی گفته است تورا دیدار نمی کنم

گر زندگی من ،صدبار دیگر است
چیزی به جز تورا تکرار نمی کنم

چون حکم مرگ کنند ،پیوند باتورا
دنیای بی تورا اصرار نمی کنم

از یاد برده ام ،خود را هزار بار
اما فراموشت یک بار نمی کنم.

 

[mobina01]

دل به دنبال تو سمت هیجان می چرخد
درنگاه تو کسی هست که روان می چرخد

مسـ*ـت کردی همه عالم و آدم که چنین
نقل چشمان تو دهان به دهان می چرخد

محو سیمای تو در آیینه ها امشب کیست
ماه در برکه ام امشب نگران می چرخد!

کج شود راه به یک پلک تو گر ناز کنی
قبله هم سمت نگاه تو دوان می چرخد

وقت دیدار تو نزدیک و دلم می لرزد
پشت دلشوره ام انگار اخوان می چرخد

در خیالات تو امشب گمانم که خدا
لای سجاده شعرم نهان می چرخد...

 

[mobina01]

بنشین و تماشا کن نابود شدنم را
هم آتش خاموش و هم دود شدنم را

بنشین به دور از من ،تا خوب ببینی
این آب شدن ها و مفقود شدنم را

تو آمده بودی تا ویرانه بسازی ام
خود تار مرا بافتی خود پود شدنم را

از خیر تو ای صخره این بار گذشتم
تا خوب بفهمانم چون رود شدنم را

هرگز نکنی باور پایان مرا زیرا
خود کرده ام قصد مسدود شدنم را...

زین پس نمی دانم با من چه خواهد شد
یک روز به تو می گویند مطرود شدنم را...

 

[mobina01]

من از تو سی*ن*ه ای زخم و دل خون ارمغان دارم
خزانی زرد پنهانی و جسمی نیمه جان دارم

من از دریای چشمانت فقط ساحل سهمم شد
کویری یادگار از آن همه آب روان دارم

خریداری ندارد دل ولی انگار در سی*ن*ه
هزاران دلبر زیبا ،هزاران دلسِتان دارم

در این بازار زیبایان،که می داند قدر دل؟
زلیخایی دل آشفته میان کاروان دارم

هنوز با اینکه میدانم هوای دیگری داری
مرا لعنت فرست سری اگر با دیگران دارم

زمین گیرم ولی باز هم دلم پرواز می خواهد
من از اعماق اقیانوس خیال آسمان دارم...

 

[mobina01]

شوری به سر ندارم ،ذوقی دگر ندارم
از دست غصه هایت ،شام و سحر ندارم

در دام گیسوانت،افتاده ام پریشان
هرچند به اختیارم،اما گذر ندارم

آواره و غریبم،در شهر دیدگانت
از غربت نگاهت،میل سفر ندارم

در جنگ زندگانی ،مغلوب و بی پناهم
صدتیر روانه ام لیک ،دست و سپر ندارم

آسوده باش که اینجا بر مسند خیالم
یادت همیشه دارم ،چیزی اگر ندارم....

 

[mobina01]

تا می توانی دل به ک.س نسپار بگذریم
دلداده ها دارند غم بسیار بگذریم ...

عمری نداشته ای به سر هوای هیچ ک.س
بگذار که این یک بار هم بی یار بگذریم

پست و بلندی های دنیارا گذر کردیم
تا این مسیر مانده را هموار بگذریم ...

ویرانه های عشق ریخته هر وجب ولی
شاید که زنده زیر این آوار بگذریم ...

ای دل مرا یکبار دیگر سربلندم کن
دردت فراوان است ولی بگذار بگذریم ...‌

 

[mobina01]

پهنه دنیا قفس شد،بال می خواهی چکار
ای پرنده مرده ای احوال می خواهی چکار


بی سبب دنبال شانس و احتمالات می روی
آب از جویت چو رفت ،اقبال می خواهی چکار

زندگی مجموعه ای از ذلت و از لذت است
گر که خوش نیستی دگر اموال می خواهی چکار

درس می خواهی بگیری از دل و دلدادگی
حال من را خوب ببین ،امثال می خواهی چکار

برق چشمان توکافی است تا که گمراهم کنی
ناز می خندی ،لپت را چال می خواهی چکار

روی لبهایت هزاران معدن از جنس طلاست
خود مطلا گشته ای خلخال می خواهی چکار

ای که زیبا رویی ات ،نقل تمام عالم است
گردت از عاشق پراست ،وصال می خواهی چکار

 

[mobina01]

چون رود با هر قطره ام روانه توام
من تیر دل بریده ام،کمانه توام

افسار گسیختم از دنیا به سوی تو
از همه دل کنده ام ، میانه توام

یکدم اگر ننوشم از یاد تو می میرم
می نوشم از جام لبت ،مستانه توام

آبادترین بوده ام و خراب ترین شدم
صد شکر که اینگونه من ویرانه توام

توصیف چون کنم که جانم برای توست
ای آتش افروخته ،من پروانه توام

ای یوسف مغرور من بردار پیرهن
در حسرت یک لحظه لمسِ شانه توام

ماه ترین ستاره شبهای زندگیم
کافیست اگر بگویمت دیوانه توام؟

 

[mobina01]

بی توهرلحظه به آشوب و تکان است دلم
پیرمردی لب گور است ،نگران است دلم

سالهاست رفتی و انگار همین دیروز بود
موی سر گرچه سفید است ،جوان است دلم

تو بیا باز دلی مانده که جورت بکشد
مثل سابق بشکن،باز همان است دلم

گر دلی بادگران داری و زخمش کردند
پهن کن فرش غمت امن و امان است دلم

مثل رودی که مسیرش تماما صخره است
قصه اش با توهمان رود روان است دلم

این حوالی همه هستند و درونم خالیست
بی تومتروکه ترین جای جهان است دلم....

 

[mobina01]

شده آیا که غمی گوشه قلبت باشد
به سرت باز بریزند غم دنیایی را