مجموعه اشعار حضرت مولانا

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گفتم که چونی مها خوشی محزونی
گفتا مه را کسی نپرسد چونی

چون باشد طلعت مه گردونی
تابان و لطیف و خوبی و موزونی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گفتم که دلا تو در بلا افتادی
گفتا که خوشم تو به کجا افتادی

گفتم که دماغ دوا باید، گفت
دیوانه توئی که در دوا افتادی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گفتم که کدامست طریق هستی
دل گفت طریق هستی اندر پستی

پس گفتم دل چرا ز پستی برمد
گفتا زانرو که در درین دربستی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گفتند که هست یار را شور وشری
گفتم که دوم بار بگو خوش خبری

گفتا ترش است روی خوبش قدری
گفتم که زهی تهمت کژ بر شکری

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گفتی که تو دیوانه و مجنون خوئی
دیوانه توئی که عقل از من جوئی

گفتی که چه بی‌شرم و چه آهن روئی
آئینه کند همیشه آهن روئی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گوهر چه بود به بحر او جز سنگی
گردون چه بود بر در او سرهنگی

از دولت دوست هیچ چیزم کم نیست
جز صبر که از صبر ندارم رنگی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

گوئی که مگر به باغ رز رشته‌امی
یا بر رخ خویش زعفران کشته‌امی

آن وعده که کرده‌ای رها می‌نکند
ور نی خود را به رایگان کشته‌امی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

پست شود آنکه بلندش تو کنی
شادان بود آنجا که نژندش تو کنی

گردون سرافراشته صد بوسه زند
هر روز بر آن پای که بندش تو کنی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

کیوان گردی چو گرد مردان گردی
مردی گردی چو گرد مردان گردی

لعلی گردی چو گرد این کان گردی
جانی گردی چو گرد جانان گردی

 

[ᴺᴵᴸᴼᶠᴬᴿ]

لب بر لب هر بوسه ربائی بنهی
نوبت چو به ما رسد بهائی بنهی

جرم را همه عفو کنی بی‌سببی
وین جرم مرا تو دست و پائی نهی