احادیث حضرت نوح علیه السلام در احادیث

[-pariya-]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

أوّلُ نَبيٍّ اُرسِلَ ، نُوحٌ .

نخستين پيامبرِ مرسَل ، نوح است.

( كنز العمّال : ۳۲۳۹۱ )



( كنز العمّال : ۳۲۲۷۴ )

 

[-pariya-]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :



أوّلُ الأنبياءِ ، آدَمُ ثُمّ ، نُوحٌ و بَينَهُما ، عَشرَةُ آباءٍ .



نخستين پيامبران، آدم است و سپس ، نوح و ميان آن دو، ده پدر فاصله بود.

 

[-pariya-]

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

بَعَثَ اللّه ُ نُوحا لأربَعينَ سَنةً

و لَبِثَ في قَومهِ ألفَ سَنةٍ إلاّ خَمسينَ عاما يَدعُوهم

و عاشَ بعدَ الطُّوفانِ سِتّينَ سَنةً حتّى كَثُرَ النّاسُ و فَشَوا .

خداوند نوح را در چهل سالگى مبعوث كرد

و او نهصد و پنجاه سال قوم خود را دعوت مى كرد

و بعد از توفان شصت سال زنده ماند تا آنكه تعداد مردم زياد و فراوان شد.

( المستدرك على الصحيحين : ۲/۵۹۵/۴۰۰۵ )

 

[-pariya-]

إنّ رجُلاً قالَ : يا رسولَ اللّهِ ، أ نَبيٌّ كانَ آدَمُ ؟ قالَ : نَعَم ، مُكلَّمٌ .
قالَ : كَم بَينَهُ و بينَ نُوحٍ ؟ قالَ : عَشرَةُ قُرونٍ .

قالَ : كَم بينَ نُوحٍ و بينَ إبراهيمَ ؟ قالَ : عَشرَةُ قُرونٍ .

قالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، كَمِ الأنبياءُ ؟ قالَ : مِائةُ ألفٍ و أربعَةٌ و عِشرونَ ألفا .

قالَ : يا رسولَ اللّه ِ ، كَم كانتِ الرُّسُلُ مِن ذلكَ ؟ قالَ : ثلاثَمِائةٍ و خَمسَةَ عَشَرَ جَمّا غَفيرا

 

[-pariya-]

مردى عرض كرد : اى رسول خدا ! آيا آدم پيامبر بود؟ فرمود : آرى، پيامبرى بود كه خداوند با او سخن گفت .

عرض كرد : ميان او و نوح چقدر فاصله بوده است؟ فرمود : ده قرن يا نسل .

عرض كرد : ميان نوح و ابراهيم چقدر؟ فرمود : ده قرن يا نسل .

عرض كرد : اى رسول خدا ! پيامبران چه تعداد بودند ؟ فرمود : يكصد و بيست و چهار هزار .

عرض كرد : اى رسول خدا ! از آن ميان چند نفر مرسل بودند ؟ فرمود : خيلى زياد، سيصد و پانزده نفر.

( الدرّ المنثور : ۱/۱۲۶ )

 

[-pariya-]

امام باقر عليه السلام :

كانَت شَريعَةُ نُوحٍ عليه السلام أن يُعبَدَ اللّه ُ بالتّوحيدِ و الإخلاصِ و خَلعِ الأندادِ

و هِيَ الفِطرَةُ الّتي فَطَرَ النّاسَ علَيها

و أخَذَ مِيثاقَهُ على نوحٍ عليه السلام و النَّبيّينَ

أن يَعبُدوا اللّه َ و لا يُشرِكوا بهِ شيئا

و أمَرَهُ بالصَّلاةِ و الأمرِ و النَّهيِ و الحَرامِ و الحَلالِ

و لَم يَفرِضْ علَيهِ أحكامَ حُدودٍ و لا فَرْضَ مَوارِيثَ ؛

فهذهِ شَريعَتُهُ .

 

[-pariya-]

شريعت ( آيين ) نوح اين بود كه خداوند به يگانگى و اخلاص و شريك نداشتن پرستش شود

و اين همان فطرتى است كه مردم بر آن سرشته شده اند

و از نوح عليه السلام و پيامبران پيمان گرفت كه

خدا را بپرستند و چيزى شريك او نگردانند

و او را به نماز و امر ( به معروف ) و نهى ( از منكر) و حرام و حلال مكلّف و مأمور كرد

و احكام حدود و ارث را بر او فرض نكرد ؛

اين شريعت نوح بود.

( بحار الأنوار : ۱۱/۳۳۱/۵۳ )