مجموعه اشعار حیدر یغما نیشابوری

[;FOROUGH]

حیدر یغما نیشابوری

 

[;FOROUGH]

(قرعه‌ی دانش)

مطرب آهنگی بزن دمساز با افغان من
تا رسد بر زهره فرياد شرر افشان من

 

[;FOROUGH]

اختران چرخ را هر دم رسد بيم حريق
بس‌كه آتش می‌فشاند، سينه‌ی سوزان من

 

[;FOROUGH]

همتی ای مرگ، تا از دل خروشی بركشم
كاين فضا تنگ است بهر عرصه‌ی جولان من

كافرم خواندند روز بحث، كوته‌فكرها
غافلند اين قوم از عشق من و يزدان من

 

[;FOROUGH]

اشک را نازم كه چون از سينه بيرون می‌جهد
عالمی را می‌کند طوفانی از باران من

آنقدر داغم كه چون خنجر نهی بر گردنم
جای خون آتش فرو می‌ریزد از شريان من!

 

[;FOROUGH]

من برای نان به صد سلطان نمی‌آرم نياز
اين من و اين پينه‌های دست من، برهان من

كلبه‌ای دارم ز مشت گل، كه كاخ خسروان
سر فرو آرد به كاخ بی در و دربان من

 

[;FOROUGH]

آنقدر داغم كه چون خنجر نهی بر گردنم
جای خون آتش فرو می‌ریزد از شريان من!

من برای نان به صد سلطان نمی‌آرم نياز
اين من و اين پينه‌های دست من، برهان من

 

[;FOROUGH]

كلبه‌ای دارم ز مشت گل، كه كاخ خسروان
سر فرو آرد به كاخ بی در و دربان من

خانه‌ی من خانه‌ی عشق و صفا و راستی‌ست
نان عبرت می‌خورد از خوان من، مهمان من

 

[;FOROUGH]

گر چراغم نيست شب از ماه و روز از آفتاب
روز و شب جشن و چراغانی‌ست در ايوان من

 

[;FOROUGH]

پيرهن را با بدن هر لحظه آتش می‌زنم
گر بريزد گرد و خاک فقر از دامان من