فایل شده خاشاکِ عشق | اثر فاطمه‌سلمانی

[;FOROUGH]

+ مقدار عشق تو به من چقدره؟
- مگه میشه میزان عشق تو رو سنجید؟
+ آره!
- خب تو که می‌دونی چقدر، عاشقمی؟
+ من، تو روبه اندازه ستاره‌های آسمان دوست دارم... ‌.
- خب اگه این‌جوریه، من بیشتر از ماه‌های توی آسمان دوست دارم!​

 

[;FOROUGH]

+ عزیزمی... .
- توی بیشتر، حالا یه سوال من می‌پرسم.
+ چشم.
-‌ قبل از اینکه من به دست بیاری الویتت‌ چی بوده؟
+ اون موقع‌ها اولیتم این بود که به هدفم برسم... .

​

 

[;FOROUGH]

+ هدفت چی بوده؟
- تو!
+ شوخی می‌کنی؟
- نه چرا کنم؟
+ چطور قبل از اینکه با من آشنا بشی هدفت بودم؟​

 

[;FOROUGH]

- چون دقیقاً وسط قلبم هیاهو بود که یه ناجی قراره بیاد که من رو از همه افکار پلیدم نجات بده!
+ خب چطور فهمیدی اون ناجی منم؟
- چون در اولین نگاه به تو دیگه قلبم اون هیاهو رو از دست داد و به جای هیاهو، قلبم پر از فکر کردن به تو شد!
+ واقعاً دوستت دارم!
- خوشحالم که از زبان تو دوست داشتنم‌ رو می‌شنوم... .
- من رو دوست داری دیگه درسته؟!​

 

[;FOROUGH]

+ دیگه این سوال رو نکن!
- آخه.. چرا؟!
پس از مکثی کوتاهی دوباره می‌گوید:
- یعنی دوسم نداری؟!
+ این چه حرفیه؟! مگه میشه آدم دلیل زنده بودن خودش رو دوست نداشته باشه؟!
- هوم... اما چرا گفتی دیگه این سوال رو نپرسم؟!
+ چون هر وقت که می‌پرسی دوست دارم من کیلومتر ها عمق احساساتم رو باید مرور کنم تا اعداد قابل شماری رو بهت بگم که دوست دارم... اما اون اعداد وجود ندارند؛ چون اون‌قدر دوست دارم که با هیچ عددی نمیشه توصیفش کرد... .
​

 

[;FOROUGH]

- اما من یه کلمه در وصف احساساتم دارم.
+ چیه؟!
- بی‌نهایت!
+ چی؟!
- من تو رو بی‌نهایت دوست دارم!
+ منم همین طور.
- واقعاً؟!
بوسه‌ای بر روی موها‌ی سیاه رنگش می‌کارد و زیر لب پچ می‌زند:
- آره دلیل زنده بودنم!
​

 

[;FOROUGH]

پایان​