آموزشی خانه را با کلمه بساز

[-pariya-]

کتاب خانه‌خوانی تلاشی است برای مطالعهٔ خانه‌های دورهٔ گذار معماری تهران و بازنمایی کیفیت زندگی در آن‌ها. نویسنده با کنار هم گذاشتن خاطرات ساکنان این خانه‌ها و جست‌وجو دربارهٔ نسبت زندگی و مکان، مجموعه‌روایت‌هایی از تجربهٔ زیستهٔ این افراد به دست می‌آورد.

 

[-pariya-]

علی طباطبایی در این کتاب از روایت برای دو هدف استفاده می‌کند: یکی برای فهم رابطهٔ زندگی و خانه با شنیدن روایت‌های زندگی ساکنان و دیگری برای بازنمایی و بیان مجدد برخی از آن‌ها در کنار یکدیگر

 

[-pariya-]

علی طباطبایی، همان‌طور که در شروع کتاب خانه‌خوانی گفته، برای انتخاب موضوع پایان‌نامهٔ کارشناسی ارشدش نمی‌خواسته مانند آنچه در دانشکده‌های معماری رایج است قطعه زمینی انتخاب کند و ساختمانی در آن طراحی کند. او با این سؤال که «منظور از خانهٔ خوب چیست؟» به سمت مطالعهٔ تجربهٔ زندگی می‌رود و پاسخ این سؤال را از ساکنان خانه‌های دورهٔ گذار معماری تهران می‌جوید؛

 

[-pariya-]

خانه‌هایی حیاط‌دار و دو‌سه‌طبقه با نمای آجربهمنی یا سیمانی که نویسنده با آن‌ها آشناست چرا که در یکی از آن‌‌ها به دنیا آمده و در چندتا از آن‌ها زندگی کرده و همچون بسیاری از ما، معدود دوستان و آشنایانی دارد که هنوز ساکن این خانه‌ها هستند.

.

 

[-pariya-]

کتاب خانه‌خوانی تلاشی است برای مطالعهٔ این خانه‌ها و بازنمایی کیفیت زندگی در آن‌ها. نویسنده با کنار هم گذاشتن خاطرات ساکنان این خانه‌ها و جست‌وجو دربارهٔ نسبت زندگی و مکان، مجموعه‌روایت‌هایی از تجربهٔ زیستهٔ این افراد به دست می‌آورد. کتاب را نشر اطراف منتشر کرده؛ مجموعه‌ای که به قصه‌ها و تجربه‌‌های زیسته می‌پردازد

 

[-pariya-]

و مانند سایر کتاب‌های این ناشر، موضوع روایت در این کتاب هم محوری است. نویسنده از روایت برای دو هدف استفاده می‌کند: یکی برای فهم رابطهٔ زندگی و خانه با شنیدن روایت‌های زندگی ساکنان و دیگری برای بازنمایی و بیان مجدد برخی از آن‌ها در کنار یکدیگر

 

[-pariya-]

علی طباطبایی در این کتاب می‌گوید «میان خانه و زندگی پدیدآمده در آن نسبتی هست» و حضور و زندگی در خانه‌ای خوب «تجربهٔ زیستهٔ ما را تغییر می‌دهد و بر کیفیت آن اثر می‌گذارد.» در نگاه او «خانه کردن در یک مکان اولین قدم برای مواجهه با جهان پیچیده و ناشناختهٔ دیگران است.»

 

[-pariya-]

خانه‌خوانی متنی خوش‌خوان و روان دارد که به دوازده فصل تقسیم شده است. هر فصل از دو زاویهٔ دید روایت می‌شود: ابتدا خاطره‌ای کوتاه از زبان یکی از ساکنان خانه و سپس روایت نویسنده از مواجهه‌ با آن خانه، ساکنانش و آنچه او از این مواجهه فهمیده است. هر فصل دو عکس هم از خانه دارد.

 

[-pariya-]

یکی در شروع و دیگری در میانهٔ متن. در پایان کتاب هم مقاله‌ای حدوداً ده‌صفحه‌ای به مبانی نظری و آرای اندیشمندانی که در نگارش پایان‌نامه به آن‌ها رجوع شده می‌پردازد. با آن‌که در این کتاب با نویسنده‌ای حرفه‌ای در حوزهٔ روایت مواجه نیستیم و موضوع هم از ابتدا قرار نبوده در قالب کتاب برای مخاطب عمومی ارائه شود،

 

[-pariya-]

فرایند تبدیل متن پایان‌نامهٔ پژوهشی به کتاب به بهترین شکل انجام شده چنان که متن کتاب به هیچ وجه ملال‌آور یا تخصصی نیست.