مطالب طنز خنده دارترین اشعار طنز در باب خانه تکانی

[Trodi]

شعر طنز خونه تکونی - شعر خنده دار درباره خانه تکانی - شعر طنز در مورد خانه تکانی - شعر طنز در وصف خانه تکانی آقایان - شعر طنز درباره خانه تکانی خانمها

 

[Trodi]

شعرهای طنز در مورد خانه تکانی

خانه تکانی کمرم را شکست

گردن و این بال و پرم را شکست

شستن فرش آخ چه حالی گرفت

بارکشی ، شا فنرم را شکست

اول شب ، موقع تعویض لامپ

لوستر افتاد و سرم را شکست

بعد از آن هم کمد افتاد روم

 

[Trodi]

بینی ناز و جگرم را شکست

خورد ترک پله ی آن نردبان

دنده و پهلو و برم را شکست

صندلی از بخت بدم لیز خورد

یک دو یه جای دگرم را شکست

دسته ی پارو به سرم خورد سخت

عینک این چشم ترم را شکست

خانه تکانی به چه روزم نشاند

نصف که نه ، بیشترم را شکست

 

[Trodi]

شعر طنز تلخ در مورد خانه تکانی
ما خانه نداریم کجا را بتکانیم ؟

وقتی که زمین نیست هوا را بتکانیم ؟

یک کلبه ی پر مهر و صفا دارم و بایست

هر آنچه که داریم، «صفا» را بتکانیم

سوراخ مهم نیست که در جیب بماند

هر چیز دگر گشت چو پیدا ، بتکانیم

مائیم و همین بسته‌ی کالا که... بماند

 

[Trodi]

ته مانده این ظرف غذا را بتکانیم ؟

میمون بفرستیم فضا محض تفنن

این خانه نشد بلکه فضا را بتکانیم

سوراخ دعامان دو سه ماه است گرفته

بایست که سوراخ دعا را بتکانیم

با حفظ موازین و نه با حالت موزون

دست و سر و ترقوه و پا را بتکانیم

بد نیست شما یک ذره ما را بتکانید

ما هم به همان شیوه شما را بتکانیم

چون شاه فراری شده پس شاه نداریم !

 

[Trodi]

مِن‌بعد فقط جیب گدا را بتکانیم

گویند که عید آمده دل را بتکانید

دل را ز پری، سوسن و سارا بتکانیم

ما اهل جنوبیم و شما اهل شمالید

یک ذره اگر قطب نما را بتکانیم

القصه در این کله بجز پرت و پلا نیست

این کله ی پر پرت و پلا را بتکانیم

شاعر سعید طلائی

 

[Trodi]

شعر طنز درباره خانه تکانی آقایان
باز شوهر بی بهانه
با ادایی کودکانه

هیکل چون استوانه
میکند غر غر به خانه

یادم آید روز اول
گردنش کج, دست و پا شل

پیش بابا موش می شد
سرخیش تا گوش می شد

دختری افتاده بودم

 

[Trodi]

نرم و نازک
شاد و چابک

چشمهایم همچو آهو
عطر موهایم چو شب بو

می شنیدم از لب او
حرفهایی همچو جادو：

من غلام خانه زادت
جان دهم هر دم به یادت

گر نیایی خانه ی من
می گریزد روحم از تن

بعد از آن گفتار زیبا

 

[Trodi]

خام گشتم من همانجا

شد به پا جشن عروسی
کیک و شام و دیده بوسی

بعد از آن دیگر ندیدم
هرگز آن اوقات بی غم

قسمتم یک مرد جانی
اندکی لوس و روانی

بی اراده همچو یابو!
پرخور و مغرور و پر رو

بشنو از من جان خواهر
هر که کرد این دوره شوهر

 

[Trodi]

خاک بر سر گشت و حیران
شد پشیمان, شد پشیمان, شد پشیمان