ترجمه شده خواجه تاجدار اثر ژان گور

[-pariya-]

 

[-pariya-]

ذبیح الله منصوری با ترجمه و اقتباس کتاب خواجه تاجدار از نویسنده‌ای ناآشنا به نام ژان گور، در قالب یک رمان به شرح وقایع تاریخ ایران در آغاز دوران قاجار و زندگی پرفراز و نشیب بنیان‌گذار این سلسله، آقا محمد خان قاجار، می‌پردازد.

 

[-pariya-]

رمان تاریخی خواجه تاجدار (xacg shah) نوشته‌ی ژان گور (Jean Guèvre)، نویسنده‌ای فرانسوی است که متاسفانه اطلاعات چندانی به غیر از نام و ملیت او در دست نیست. این کتاب برشی است داستان گونه از رخدادهای تاریخی ایران از زمان مرگ نادرشاه افشار تا پایان حیات آقا محمد خان قاجار.

 

[-pariya-]

با وجود این که شخصیت‌پردازی‌ها و پی‌رنگ داستانی این کتاب بر اساس تاریخ و واقعیت شکل گرفته است اما بسیاری از منتقدین و مورخین معتقد هستند که رویدادهای نگاشته شده در این اثر بیشتر ساخته و پرداخته ذهن خلاق ذبیح الله منصوری مترجم و تدوینگر آن است و می‌توان گفت تلاشی است برای اثبات درستی و توجیه ستمگری‌های آقا محمدخان قاجار و پیروانش.

 

[-pariya-]

با این حال به‌هیچ‌وجه نمی‌توان از جذابیت متن این کتاب و شیوه بیان آغشته به زیبایی‌های ادبی آن چشم‌پوشی کرد. وقایع و اتفاقات با چنان جزییات و ریزبینی‌هایی توصیف شده‌اند که گویی در پیش چشمانتان در حال رخ دادن هستند.

 

[-pariya-]

لحن روایی به‌کار رفته در متن کتاب خواجه تاجدار آن‌چنان است که با وجود اتفاقات ناگوار و خشونت‌آمیزی که در طول داستان رخ می‌دهد، هم چنان برای شما جذاب خواهد بود و یک لحظه هم از خواندن آن دست نخواهید کشید.

 

[-pariya-]

در بخشی از کتاب خواجه تاجدار می‌خوانیم:
جنگجویان قدیم عقیده داشتند که در میدان جنگ، بهترین روش حفظِ جان، ابراز شجاعت است و آن ک.س که دلیری کند از خطر محفوظ می‌ماند.

 

[-pariya-]

این عقیده در دوره‌ای که اسلحه میدانِ جنگ شمشیر و نیزه یا تیر و کمان بود ارزش داشت و بعد از اینکه اسلحه آتشین وارد میدان جنگ شد، این عقیده قدری متزلزل گردید تا اینکه دهانه توپ‌ها وسعت گرفت و گلوله توپ مبدل به خمپاره شد

 

[-pariya-]

که بعد از اصابت به هدف منفجر می‌گردید و چهارپاره به اطراف پخش می‌کرد و بعد اسلحه خودکار چون مسلسل‌های سنگین و مسلسل‌های سبک و تفنگ‌های خودکار وارد میدان جنگی شد و عقیده جنگجویان قدیم را بیشتر متزلزل کرد و سلحشوران مجبور گردیدند برای حفظ جان به سنگر و دژ پناه ببرند

 

[-pariya-]

در آن دوره چون اسلحه آتشینِ خودکار وارد میدان جنگ نشده بود و تفنگ ته‌پُر وجود نداشت یا اینکه اگر بود یک سلاح تجملی به شمار می‌آمد و به‌ دست سربازان نمی‌رسید، هنوز ابراز شجاعت در میدان جنگ ممکن بود مرد سلحشور را از خطر حفظ نماید و درهرحال لطفعلی‌خان زند با اینکه در صف اول اسب می‌تاخت هدف گلوله قرار نگرفت و با سواران خود غیر از آن‌هایی که افتاده بودند خود را به پیادگان تقی‌خان یزدی رسانید.