روانشناسی بالینی خودافشایی هیجانی Emotional Self-Disclosure

[Adhava]

پژوهشگران همچنین یافته اند که گاهی شرایطی که در آن افراد احساس اضطراب یا ترس از چیزی دارند باعث می شود میزان خودافشایی در افراد بیشتر شود؛ اغلب بعنوان راهی برای دریافت حمایت و تسکین دادن این ترس ها. اینکه ما چطور خودمان را با دیگران مقایسه می کنیم نیز می تواند بر میزان خودافشایی ما تاثیر بگذارد.

 

[Adhava]

برطبق فرایند مقایسه اجتماعی، افراد تمایل دارند که بر این اساس خودشان را مورد قضاوت قرار دهند که چقدر درمقایسه با دیگران شایستگی دارند. اگر احساس می کنید که به اندازه دیگران خوب هستید، در آنصورت بیشتر تمایل دارید که مهارتها، دانش، توانایی ها و استعدادهای خود را افشا کنید. اگر احساس می کنید که دیگران در این حیطه‌ها از شما برتر هستند، درآنصورت کمتر تمایل پیدا می کنید که این جنبه های خود را برای آنها آشکار کنید. پژوهشگران همچنین کشف کرده اند که نگرانی درمورد خودافشایی یکی از رایج ترین دلایل برای این است که افراد در حین نیاز به دنبال درمان نمی روند.

 

[Adhava]

روشن است که درمان نیازمند میزان زیادی خودافشایی است، و مراجعینِ درمان اغلب نیاز دارند که مقداری از خصوصی ترین و ناراحت کننده ترین جزئیات مربوط به خودشان را با درمانگر در میان بگذارند. برای آنهایی که خودافشایی برایشان راحت نیست، این می تواند یک تکلیف دلهره‌آور باشد که باعث می شود در مواقعی که واقعا به کمک نیاز دارند، به سمت دریافت آن نروند. خودافشایی فرایند ارتباطی بسیار پیچیده است که تاثیری قوی بر نحوه شکل گیری، پیشرفت و دوامِ روابط با دیگران می گذارند.

 

[Adhava]

خودافشایی یک نوع افشای هدفمندِ اطلاعات شخصی به فردی دیگر است. همیشه نیاز نیست که خودافشایی عمیق صورت بگیرد تا بتواند مفید یا معنادار باشد. خودافشایی تصنعی، که اغلب به شکل "صحبت‌های کوچک" انجام می شود، یک نکته کلیدی در شروع روابط است که بعد از آن افراد به سوی سطوح شخصی‌تر و خصوصی‌تر خودافشایی پیش می روند.

 

[Adhava]

خودافشایی موفق به انواع عوامل بستگی دارد، ازجمله به نوع رابطه ای که افراد دارند، محیطی که این اطلاعات در آن به اشتراک گذاشته می شوند، و سطح صمیمیت کنونی با افراد درگیر در رابطه.

گفتن رشته یا زادگاهتان به یک همکلاسی در طول هفته اول دانشگاه، خطر نسبتا کمی دارد اما می تواند باعث آغاز یک دوستی شود که فراتر از کلاس تداوم پیدا می کند. اگر تمایل دارید که سریعا اطلاعات زیادی را با دیگران در میان بگذارید، در آن صورت سطح بالایی از خودافشایی دارید.

 

[Adhava]

اگر درمورد این چیزها بیشتر محافظه کار هستید، در آنصورت خودافشایی کمی دارید. اما این خودافشایی چیزی بیش از این است که چقدر تمایل دارید درمورد خودتان به دیگران بگویید؛ خودافشایی همچنین دربردارنده یک پایة اساسی برای صمیمیت بوده و قطعا برای انواع روابط اجتماعی حیاتی است. خودافشاگری از ویژگی های بسیار با اهمیت کارکرد روانی به شمار می آید و نشانه سلامت شخصی است.

 

[Adhava]

هرچه روابط نزدیک‌تر می‌شوند، خودافشایی نیز بیشتر می‌شود
پس، افراد چطور تعیین می کنند که چه چیزهایی را چه موقع درمورد خود افشا کنند؟
برطبق نظریه نفوذ اجتماعی (Social Penetration Theory)، فرایند شناختِ یک شخص دیگر مستلزمِ یک نوع افشای دوطرفة اطلاعات شخصی است. این خودافشایی دوطرفه بر نحوه رشد رابطه تاثیر می گذارد؛ ازجمله اینکه رابطه چقدر سریع شکل می گیرد و رابطه چقدر نزدیک می شود. در مراحل اولیه یک تعامل یا ارتباط، افراد تمایل دارند که درمورد اینکه چقدر برای دیگران خودافشایی می کنند محتاط باشند. چه در مراحل اولیة یک دوستی، یک شراکت کاری، و یا در آغاز یک رابطه عاشقانه باشید، احتمالا درمورد به اشتراک گذاشتن احساسات، امیدها، تفکرات، رویاها، ترس ها، و خاطرات خود محتاط تر خواهید بود. با نزدیک‌تر شدن رابطه، و با افشای بیشتر و بیشتر خود برای شخص دیگرف سطح خودافشایی شما نیز بیشتر خواهد شد.

 

[Adhava]

وقتی فرد دیگر برای خودافشایی پیشقدم می شود، افراد بیشتر تمایل به خودافشایی پیدا می کنند وقتی کسی چیزی عمیقا شخصی را به شما می گوید، آیا شما نیز احساس می کنید که باید جزئیات مشابهی درمورد زندگی خود با او در میان بگذارید؟

 

[Adhava]

این همان چیزی است که به آن قاعدة عمل متقابل (reciprocity) می گویند و باعث می‌شود ما احساس فشار کنیم که با افرادی که چیزی درمورد زندگی و احساسات خود برای ما آشکار کرده اند، چیزهای مشابهی را در میان بگذاریم. اگر کسی به شما بگوید که پس از خواندن یک کتاب چه احساسی به او دست داده است، بعد از آن شما نیز احتمالا احساس می کنید که نیاز دارید جبران کرده و بگویید آن کتاب چه احساسی به شما داده است. اگر کسی یک تجربه دردناک را درمورد گذشته نزدیک خود با شما در میان بگذارد، در آنصورت ممکن است شما نیاز احساس نیاز کنید که یک مشکل مشابه که در زندگی به آن برخورده اید را برای او تعریف کنید. چرا در چنین شرایطی احساس نیاز می کنیم که عمل متقابل انجام دهیم؟ وقتی کسی چیزی صمیمی و خصوصی را با ما درمیان می گذارد، این کار او باعث ایجاد یک نوع عدم تعادل می شود. ناگهان شما چیزهای زیادی درمورد این شخص می فهمید، اما او به همان اندازه درمورد شما نمی داند. برای اینکه این نابرابری ادراک شده را خنثی کنید، ممکن است شما نیز تصمیم بگیرید چیزی را با او درمیان بگذارید که کمک می کند سطح اطلاعات افشا شده بین شما و فرد دیگر به توازن برسد.

 

[Adhava]

ز دیدگاه فرایند شناختی صحبت درباره افکار و احساسات پرتنش، با یک فرد مطمئن و متخصص، احساس غصه و تنش را کاهش می دهد.

ارزش درمانی افشاء، در بسیاری از زمینه های روانشناختی دیده می شود. شواهدی گویای این است که افشا و بیان کردن تجارب و احساس های دردناک موجب تغییرات زیستی می شود.

مطالعات گسترده نشان داده اند افشا و لمس واقعی احساسات و هیجان ها، موجب هماهنگی دو نیمکره مغز، برقراری پیوند بین فرایندهای شناختی و هیجانی، بهبود عملکرد سیستم ایمنی،اعصاب خودمختار و سلامت جسمانی و روانی می شود.