مجموعه اشعار خیام

[mobina01]

 اشعار خیام ​

 

[mobina01]

چون نیست حقیقت و یقین اندر دست
نتوان به امید شک همه عمر نشست

هان تا ننهیم جام می از کف دست
در بی خبری مرد چه هشیار و چه مسـ*ـت

 

[mobina01]

هر یک‌چندی، یکی برآید که منم
با نعمت و با سیم و زر آید که منم

چون کارَک او نظام گیرد روزی
ناگه اجل از کمین درآید که منم!

 

[mobina01]

ﺑﺮﺧﯿﺰ ﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺗﺎ ﺷﺮﺍﺑﯽ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ
ﺯﺍﻥ ﭘﯿﺶ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺯﻣﺎﻧﻪ ﺗﺎﺑﯽ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ

ﮐﺎﯾﻦ ﭼﺮﺥ ﺳﺘﯿﺰﻩ ﺭﻭﯼ ﻧﺎﮔﻪ ﺭﻭﺯﯼ
ﭼﻨﺪﺍﻥ ﻧﺪﻫﺪ ﺯﻣﺎﻥ ﮐﻪ ﺁﺑﯽ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ

 

[mobina01]

گر مِی نخوری طعنه مزن مستان را
بنیاد مکن تو حیله و دستان را

تو غَره بدان مشو که مِی می‌نخوری
صد لقمه خوری که مِی غلام است آن را...

 

[mobina01]

گویند که مِی مخور به شعبان ، نَه رَواست
نه نیز رَجب که آن مهِ خاصِ خداست

شعبان و رجب ، ماه خدایند و رسول
ما م‍ِی رمضان خوریم ، کان خاصه ماست...

 

[AsAl°]

یک قطره آب بود و با دریا شد
یک ذره خاک و با زمین یکتا شد
آمد شدن تو اندرین عالم چیست؟
آمد مگسی پدید و ناپیدا شد خیام

 

[AsAl°]

بر خیر و مخور غم جهان گذران
خوش باشو دمی به شادمانی گذران
در طبع جهان اگر وفایی بودی
نوبت به تو خود نیامدی از دگران خیام

***

 

[AsAl°]

ای بی خبران شکل مجسم هیچ است
وین طارم نه سپهر ارقم هیچ است
خوش باش که در نشیمن و فساد
وابسته یک دمیم و آن هم هیچ است

 

[AsAl°]

از جمله رفتگان این راه دراز
باز آمده ای کو که به ما گوید باز
هان بر سر این دو راهه از سوی نیاز
چیزی نگذاری که نمی آیی باز خیام