بزرگان تاریخ داریوش سوم

[اولدوز]

در سال ۳۳۱ پیش از میلاد، در نبرد گوگمل اسکندر برای بار سوم با سپاه داریوش سوم برخورد. زمانی که جنگ در گرفت کثرت سپاه ایران در اول سبب وحشت و دغدغهٔ اسکندر شد و بنظر می آمد که این بار ایرانیها فاتح میشوند ولی اسکندر که پافشاری ایرانیان را دید، حمله را بر شخص داریوش، متمرکز کرد و جراحتی بر وی وارد آمد. داریوش سوم فرار کرد و فرار او، سبب فرار قسمتی از قشون شد و بابل بلافاصله بدست اسکندر افتاد. ورود اسکندر به بابل به سبب لطمه هایی که در دورهٔ خشایارشا به معابد بابل وارد شده بود نزد کاهنان و عامه با خوشحالی تلقی شد.

 

[اولدوز]

نام دختر داریوش سوم استاتیرای دوم بود. او یکی از سه زن ایرانی ای بود که اسکندر به عقد خود درآورد. روشنک یا رکسانا دختر والی باختر و پروشات دوم، دختر اردشیر سوم دو همسر دیگر او بودند.

 

[اولدوز]

در سال ۳۳۰ قبل از میلاد، داریوش سوم با وجود شکستهای پی در پی هنوز مأیوس نشده و درصدد بود قشون جدیدی در ماد تجهیز کند و یکچند در اکباتان (همدان) ماند ولی زمانی که اسکندر در تعقیب داریوش از پارس راه ماد را پیش گرفت و داریوش نیز برای تجهیز سپاه توفیقی نیافت. با بسوس ساتراپ باختر که خویشاوند داریوش سوم محسوب می شد و عده ای از بزرگان پارس، از جانب ری به ولایت باختر عزیمت کردند. در حدود دامغان بسوس، که از آمدن اسکندر مطلع شده بود، شاه را به قصد کشتن، زخم مهلکی زد و بسوی باختر گریخت و خود را اردشیر چهارم، شاه ایران خواند. اسکندر زمانی که به بالین داریوش سوم رسید او از آن زخم ها فوت کرده بود و فاتح جسد او را با تأثر و احترام به پارس فرستاد.

 

[اولدوز]

استاتیرای دوم، دختر یا خواهر و همسر داریوش سوم است که در اسارت مرد. استیرای سوم، دختر بزرگ داریوش سوم است. اسکندر بعد از تصرف تخت جمشید به شوش رفت و در این شهر برای آمیختن خون ایرانی و مقدونی عروسی بزرگی برای سرداران سپاه خود با زنان بلندمرتبه ایرانی ترتیب داد. خود او با روکسانا، دختر اکسارتس بلخی و با دختر داریوش سوم ازدواج کرد. بعد از مرگ اسکندر، چون رکسانا بر استاتیرا رشک می برد، او را با نامه جعلی از اسکندر، نزد خود خواند و به کمک پردیکاس، او و خواهرش را کشت و به چاه انداخت.