آموزشی درس‌هایی کوتاه برای نوشتن طنز | هنر برای هنر

[شیر کاکائو]

سوژه و جواهر

یکی از موضوعاتی که معمولاً ذهن نویسندگان را به خود مشغول می‌کند سوژه است.

 

[شیر کاکائو]

یک سوژه خوب، جواهر است اما زمانی ارزنده می‌شود که به‌دست جواهرساز بیفتد. کسی که بتواند درست و صحیح آن سوژه را پرداخت کند. اگر الماس ارزشمندی را به دستان آدمی ناشی بسپاریم آن‌فرد ارزش الماس را با تراش نامناسب و طراحی و اجرای ضعیفش کم می‌کند، اما یک استاد خبره با تراش درست و طراحی زیبایش ارزش همان الماس را چندین برابر می‌کند.

 

[شیر کاکائو]

جواهرسازی، هم کاری هنرمندانه و ذوقی است و هم مهارتی که فراگرفته شده است. نویسندگی هم همین‌طور است.

 

[شیر کاکائو]

یافتن موضوع، کار ساده‌ای است اگر به زندگی و آنچه پیرامون‌مان در جریان است توجه کنیم. بسیاری از سوژه‌ها در همین نزدیکی می‌پلکند و کافی است کمی دقت و توجه داشته باشیم؛ اما قبل از اینکه درباره یافتن سوژه صحبت کنیم لازم است به چند نکته درباره محتوای یک اثر هنری اشاره کنیم.

 

[شیر کاکائو]

گردوی بی‌مغز

اثر هنری باید محتوا و مغز داشته باشد. فکر کنید گردو مغز نداشته باشد یا فندق، بادام، پسته، موز و کلاً چیزهایی ازاین‌دست و البته در مثل مناقشه نیست.

 

[شیر کاکائو]

حالا ممکن است یکی بپرسد چرا سیب و گلابی و هلو را مثال نمی‌زنی که مغزشان خوردنی نیست؟ در پاسخ می‌گویم: «همان مغز غیرخوردنی اگر نبود آن میوه مقطوع‌النسل می‌شد.»

 

[شیر کاکائو]

مهم مغز داشتن است حالا چه خوردنی باشد چه غیر خوردنی. و از آن مهم‌تر داشتن محتوا است که سیب و گلابی هم محتوا دارد ولی محتوایش در مغزش نیست.

 

[شیر کاکائو]

اصولاً کار بدون محتوا به چه دردی می‌خورد؟ بالاخره یک اثر هنری باید به یک دردی بخورد. هنر باید اثرگذار باشد و برای منظور یا هدفی باشد اما عده‌ای جور دیگری فکر می‌کنند و می‌گویند: هنر برای هنر!

 

[شیر کاکائو]

هنر برای هنر​

 

[شیر کاکائو]

البته این حرف درست است اما بعضی‌ها هم هستند که نردبان را برای نردبان دوست دارند.