درمان درمان بیماری جنون گاوی

[آریادخت]

این روش تغذیه دام از زمان کشف ارتباط انسفالوپاتی اسفنجی با جنون گاوی غیرقانونی اعلام شد. پریون‌ها ممکن است از طریق شکاف پوست در بین حیوانات آزمایشگاهی منتقل شوند، این احتمال انتقال مشابه به انسان‌هایی است که با بافت یا محصولات آلوده تماس داشته‌اند.

 

[آریادخت]

تاریخچه بیماری
در دسامبر ۲۰۰۳، اولین مورد در ایالات متحده در یک گاو شیری در ایالت واشنگتن شناسایی شد. دو مورد دیگر در سال ۲۰۰۵ و ۲۰۰۶ گزارش شده است. قبل از آن، یک شیوع ویرانگر در انگلستان و ایرلند در دهه ۱۹۸۰ رخ داد که در سال ۱۹۹۳ به اوج خود رسید.

 

[آریادخت]

در آن زمان گاو‌های آلوده قبلاً به منبع غذایی انسان وارد شده بودند. در اوج این شیوع در سال ۱۹۹۳، تقریباً ۱،۰۰۰ مورد در هفته از گاو‌های آلوده گزارش شده اند.

 

[آریادخت]

تا سال ۱۹۹۶، چندین نفر در انگلیس، با یک نوع جنون گاوی (vCJD) شناسایی شدند و علت آن مربوط به خوردن گوشت گاو آلوده بود. در ژوئن ۲۰۱۴، بیش از ۱ تُن گوشت گاو توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده به دلیل پردازش نامناسبی که اجازه می‌داد مواد مغزی گاو با گوشت گاو فرآوری شده مخلوط شود، جمع آوری شد.

 

[آریادخت]

موارد ناشی از جنون گاوی در انسان در سایر کشور‌های اروپایی مانند بوسنی هرزگوین، لیختن اشتاین، مقدونیه، نروژ، سوئد و یوگسلاوی تشخیص داده شده است. براساس اعلام سازمان بهداشت جهانی (WHO)، بیش از ۲۲۰ مورد جنون گاوی در سراسر جهان گزارش شده است که بیشتر آن‌ها در انگلستان (۱۷۷ مورد) و در فرانسه (۲۷ مورد) رخ داده اند.

 

[آریادخت]

این تعداد از آن زمان به طور چشمگیری کاهش یافته است و در حال حاضر هر ساله فقط ۱۰ گاو آلوده در انگلیس شناسایی می‌شود.

 

[آریادخت]

فقط چهار مورد در ایالات متحده گزارش شده است و در هر چهار مورد، شواهدی وجود دارند که نشان می‌دهند این عفونت در خارج از کشور در اروپا یا خاورمیانه به دست آمده است.

 

[آریادخت]

علائم و نشانه‌های بیماری جنون گاوی
گاو بالغ آلوده ممکن است علائم بیماری را به آرامی بروز دهد. از زمان آلوده شدن یک حیوان ممکن است دو تا هشت سال طول بکشد تا اولین علائم از بیماری نشان داده شود

 

[آریادخت]

از آنجا که راهی برای تشخیص بیماری جنون گاوی در خون وجود ندارد، افرادی که مدت طولانی در مناطقی که جنون گاوی پیدا شده است زندگی کرده اند، مجاز به اهدای خون در ایالات متحده نیستند.

 

[آریادخت]

این علائم در حیوانات شامل، تغییر رفتار، حرکات تدریجی ناهماهنگ، مشکل ایستادن و راه رفتن، کاهش وزن علی رغم داشتن اشتها و کاهش تولید شیر هستند که سرانجام موجب مرگ حیوان می‌شوند.