دلنوشته {دریای پری دریایی} اثر •رها باقری کاربر انجمن رمان بوک•

[Raha Bagheri]

به رسم مهمان‌نوازی کولی‌ها،
سفره‌ی رنگارنگ دلم را باز می‌کنم.
ای یادگاری امروزم...
شمعدانی‌های لبت را به من ببخش
و گلبرگی با لبخندت را به قلبم بدوز.
سوزن عشق تو درد را هیچ و هیچ و هیچ می‌کند

 

[Raha Bagheri]

ناکام، تنها دست‌های من است که بر خیال نوازشت خشکید.
آری، ما همان خواب ناتمامی بودیم،
که دستمان به هم نرسید.
امشب از ماهی که مثل چراغی در مه است،
بیشتر از بودنش نمی‌توان انتظار داشت.
ای کاش جای پری اقیانوس چشمانت،
تنها نسیم خنکی بودم،
تا عکس ماه را برای حوض دلتنگی هدیه می‌بردم.

 

[Raha Bagheri]

کاش کی می‌آید؟ روی لب‌های بی‌رویا.
حسرت، گلی‌ست در پاییز
و پاییز، بستر اشک‌های تابستان است.
رویای من گل دادن حسرتی بود در پاییز تیشه خورده‌ی وجودم.
عبور کردی، به سردی سکوت دماوند و بی‌تفاوتی تمامی جاده‌ها.
موج‌های آرامت هم دیگر آرامم نکرد.
شبی که عاشقت شدم و اولین نوشته را برایت گفتم،
شبی که قلم از دست من و در قلب تو، یاد من از قلم افتاد.

 

[Raha Bagheri]

نه مهتاب، نه باران...
آه ای شب خیس!
حتی دیگر دروغ‌هایشان، دردمان را دوا نمی‌کند.
ما شبیه خورشیدی هستیم که با دست و دلبازی انعکاسش را به روی امواج دریا می‌اندازد.
شبیه خورشیدی هستیم،
که به افتخار زمین می‌تابد،
نه آسمان!

 

[;FOROUGH]

«نویسنده تایپ این اثر را موکول کرده»
تاپیک تا اطلاع ثانوی بسته خواهد بود.
[کادر مدیریت بخش ادبیات]​