رها شده [در آستانه غرور جوانی] از «مطهره رزمجو کاربر انجمن رمان بوک»

[مطهره عشق نویسندگی]

بسم الله الرحمن الرحیم
دلنوشته: در آستانه غرور نوجوانی
دلنویس: مطهره رزمجو
ناظر : @دلسا :)
ژانر : تراژدی . اجتماعی

مقدمه: چه کنم وقتی غرور شاه شد؛
دل‌تنگی بی‌رحمانه سیلی زد
و این غرور بود که باز هم پیروز شد.
جای سیلی غرور، دردی به نام عشق داشت... .

 

[روحاء]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته]
پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]
بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته]
پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]
و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته]
دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]
با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[مطهره عشق نویسندگی]

درد کلمه کوتاهی است؛ اما وقتی دونه دونه روی هم تلنبار بشوند، مثل یه پهلوان می‌توانند زمینت بزنند... .

 

[مطهره عشق نویسندگی]

ای دل چه‌قدر گفتم غرورت را نشکن.
هنوز یادم است، گفتی او فرق دارد،
آری فرق او این بود که می‌دانست کجا زخم بزند... ‌‌.

 

[مطهره عشق نویسندگی]

کودک بودم و نادان، چه می‌دانستم آن لحظه‌ای که آرزو می‌کردم بزرگ شوم، حتی معنی این کلمه نحس را نمی دانستم.
آن لحظه که کفش‌های مادرم را می‌پوشیدم، وقتی می‌دیدم چقدر برای پاهای کوچکم بزرگ است و آرزو می‌کردم بزرگ شوم تا کفش ها سایز پاهایم شود؛ اما هرگز ندانستم هر چه بزرگ‌تر شوی دردهایت و دغدغه‌هایت بزرگ‌تر می‌شود و وزن غم‌هایت سنگین‌تر میشود... .
من نادان فکر می‌کردم اگر بزرگ شوم می‌توانم زور بگویم، آخر وقتی کودکی و همه زور می‌گویند آرزویت می‌شود بزرگ شوی تو به آنها زور بگویی؛ اما حیف که وقتی بزرگ شوی تقدیر و سر نوشت به تو زور می‌گوید... .

 

[مطهره عشق نویسندگی]

نپرس از احوالم ، این روز ها هر ک.س می پرسد چطوری آرام لب خند میزنم و میگویم
حالم خوب است ...
چه کنم وقتی غرور حکم ! کرد سکوت کنم
حرفی از دل ویرانم نزنم در خود بسوزم

 

[مطهره عشق نویسندگی]

گفتند بزرگ بشی یادت میره !
هر بار زمین ؛میخوردم مادرم این جمله را میگفت ...
اما حال دیگر یادم نمیرود کجا زمین خورده ام چطور آدم ها زخم زنده اند ....