فایل شده دلتنگی اثر F_PARDIS

[PardisHP]

عنوان: دلتنگی
نویسنده: F_PARDIS
مقدمه:
این آخرین دیدار است؛
یک پایان ناخوش،
و آغازی برای
دلتنگی ابدی من!​

 

[PardisHP]

- نه، خواهش می‌کنم، تو نباید این کار رو بکنی!
- چرا؟
- چون قطعاً روزای خوبی تو راهِ.
- اگه بر عکسش باشه چی؟
- اون وقت می‌تونی سعی کنی عوضش کنی؛ ولی اگه بخوای به زندگیت خاتمه بدی، این فرصت رو از خودت گرفتی.
‏- این همه سال گذشت و من نتونستم، پس در آینده هم نمی‌تونم.​

 

[PardisHP]

- هیچ‌کی نمی‌تونه آینده رو پیش بینی کنه. قطعاً همه اتفاقات خوب نیستن. اما زندگی هیچ‌وقت، همیشه بد نبوده.
- شاید زندگی من این مدلیه. قرار تمام عمر حسرت نداشته‌ها رو بخورم. تمام چیزهایی که خیلی‌ها بدون تلاش داشتن.
- همه برای هر چیزی که دارن تلاش کردن.
- حتی برای یتیم نبودن؟​

 

[PardisHP]

- با خالی کردن این گلوله تو مغذت دنیا هیچ تغییری نمی‌کنه!
- مهم نیست، اصلاً مهم نیست چه اتفاقی می افته.
- باشه... باشه، پس ماشه رو بکش؛ برو بازم به خودت فکر کن، انگار که تنها آدم مهم جهان تویی!​

 

[PardisHP]

- می‌دونی چیه؟
- نه، بگو.
- زندگی خیلی سخته، انقدر سخت که دلت بخواد دکمه پایانش رو بزنی. مهم نیست بقیه چی میگن ولی بعضی وقت‌ها نبودن خیلی بهتر از بودنه. گاهی بودنت هزار برابر بیشتر از نبودنت باعث عذاب اطرافیانت میشه. من نمی‌خوام، دوست ندارم هر روز، وقتی دست خودم نیست سر بقیه داد بزنم... هم خودم ناراحت بشم هم اون‌ها. پس بهترین کار اینه دکمه پایان رو بزنم، بهتر تسلیم شم.
- یعنی برات مهم نیست من هر روز سال، هر ثانیه عمرم، دلتنگت باشم؟​

 

[PardisHP]

- چرا باید دلتنگ من باشی؟
- چون روزایی که من حالم بد بود می‌اومدی دلداریم می‌دادی، آرومم می‌کردی درحالی که... خودت حالت خیلی بدتر از من بود. به نظر من همین یه دلیل کافیه که دلتنگ یکی بشی. همین کافیه که نخوای بره.
- یعنی من انقدر خوب بودم و نمی‌دونستم؟!
- بعضی وقت‌ها، یه حرف می‌تونه دنیات رو عوض کنه. یادته گفتی ناراحت نباش؟ یادته گفتی من هستم، با هم درستش می‌کنیم؟ این‌ها از همون حرفاست.
- اگه من برم مثل بعضیا که کسی که دوسش دارن رو از دست میدن... توهم افسرده میشی؟ ​

 

[PardisHP]

- نه، من مثل بقیه افسرده نمیشم!
- پس چه اتفاقی می‌افته بعد من؟
+ بقیه فقط افسرده میشن؛ یه مدت فقط یه گوشه می‌شینن، یه مدت فقط ناراحتن. می‌گذره زمان و حالشون خوب میشه. ولی من فرقم این‌که... برعکس اون‌ها، هیچ‌وقت حالم دوباره خوب نمیشه!
​

 

[PardisHP]

- باشه، من اسلحه رو می‌ذارمش زمین، کلاً بی‌خیال رفتن از این دنیا، از این کشور، از این شهر میشم فقط... .
- فقط چی؟
- باید به من قول بدی!
- چه قولی باید بدم؟
- قول بده، هر بهار. هر تابستون که خورشید بی‌رحم میشه. حتی پاییز که صدای خورد شدن برگ‌ها زیر پامون رو می‌شنویم و زمستون که نوک بینی‌هامون به خاطر سرما قرمز میشه تمام سال، تمام عمر کنارم بمونی!​

 

[PardisHP]

- باشه اما... .
- اما چی؟
- توهم باید قول بدی.
- چه قولی؟
- باید قول بدی... حتی اگه تو بدترین شرایط بودی، حتی اگه قلبت رو شکسته بودن، هیچ‌وقت من رو تو بی‌خبری و نگرانی نذاری بری... چه برای یه دقیقه چه برای یه سال!
- حتی برای یه ثانیه هم نمی‌ذارم نگران باشی، قول میدم.​

 

[PardisHP]

- می‌دونی چیه؟ الان می‌فهمم معنی اون قسمت داستان‌ها رو!
- کدوم قسمت؟
- همون‌جا چه میگه... آدم همیشه فکر می‌کنه تنهاست، فکر می‌کنه هیچ‌کی رو نداره، همه دوست هاشم الکی‌ان... تا این‌که.
- تا این‌که چی؟
- تا این‌که می‌افته رو دور سختی های زندگی. تازه می‌بینه بین همه‌ی این آدما یکی بوده که واقعی بوده، یه دوست واقعی.​