فایل شده دلنوشته خدای بی‌گناه آدم‌ها اثر شهریار

[DLVAN]

کد دلنوشته: ۰۰۷۰
نام دلنوشته: خدای بی‌گناه آدم‌ها
دلنویس: @شهریار
ژانر دلنوشته: تراژدی
ناظر: @الیاس
کپیست: @نازی.م
تگ: محبوب
مقدمهٔ دلنوشته:
درحالی‌که در کوچه‌های شلوغ دل‌واپسی همه دنبال کوهی می‌گشتند تا به او تکیه کنند خدا رفت و روی قله‌ای بلند ایستاد و با صدایی رسا فریاد زد:
- بیایید به من تکیه کنید که من بهترین پشت و پناه شما هستم.
مردم فکر کردند کسی آن‌ها را مسخره می‌کند و خدای بی‌گناه را کشتند... .

 

[Lord]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب رمان بوک برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتماپیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید.
[ قوانین دلنوشته ]

پس از 20 پست از طریق تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید.
[ درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد کردن تاپیک نقد شورا برای دلنوشته‌تان می‌توانید درخواست تگ بدهید.
[ درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذشت بیست پست از دلنوشته می‌توانید برای آن درخواست جلد بدهید.
[ درخواست جلد ]

و انشالله، بعد از پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید.
[ اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز هرگونه سوالی دارید می‌توانید در اینجا مطرح کنید.
[ سوال و مشکلات دلنویسان ]

«تیم مدیریت تالار ادبیات»​

 

[DLVAN]

***
بال‌هایم را شکسته بودند؛ اما، خدا می‌گفت زمانی می‌رسد که آنها انسانیت را می‌آموزند!
با نگاهی به جای زخم‌هایم کار اشتباه آدم‌ها را اصلاح کرد؛ دیگر دردی حس نمی‌کردم.

 

[DLVAN]

***
گاهی به این گِل‌ها حسودی می‌کردم. آن‌ها محبت خدا را داشتند، بهترین نعمت‌های دنیا را داشتند؛ کاش من هم... .
خدا اجازه نداد حرفم را کامل کنم، او می‌گوید هر مخلوقی باید در جای خود بهترین باشد نه این که به دنبال گرفتن جای دیگری باشد!

 

[DLVAN]

***
باز هم در این لحظه، قلب شکسته‌ام را در دست دارم، درست در همین لحظه که می‌دانید همین لحظه که حسش می‌کنید، خدا نگاهم می‌کند، قلبم را به او نشان می‌دهم، نوازشش می‌کند، حالم خوب می‌شود!

 

[DLVAN]

***
با این‌ که می‌دانم او به همه چیز داناست می‌گویم:
- داشتم از کنارشان می‌گذشتم، یکی از آن‌ها دل پسر بچه‌ای را رنجاند، قسم می‌خورم که حسش کردم، دلش بسیار شدید آشفته شد. عصبانی شدم و رفتم تا پسر بچه را نوازش کنم من را از او دور کردند و قلبم را شکستند.

 

[DLVAN]

***
دستش را روی شانه‌ام می‌گذارد، درست در همین لحظه و می‌گوید:
- یاد می‌گیرند عشق بورزند!
غمگین می‌گویم:
- یاد می‌گیرند اما، زمانی که همه دل‌ها و بال‌ها شکسته است!

 

[DLVAN]

***
لبخند می‌زند، از آن لبخندها که تمام مخلوقاتش را شاد می‌کند؛ لبخندهایش کمیاب نیست اما، بعضی از آن‌ها حلاوت خاصی دارند.
بغلم می‌کند، انگار تمام ارامش جهان در من است!

 

[DLVAN]

***
دوست‌ دارم همیشه در آغوشش باشم، می‌خواهم این آرامش ابدی شود؛ اما، خب خدا بیشتر آدم‌ها را بغل می‌کند؛ او عادل است می‌داند آن‌ها آشفته‌تراند، آرامش بیشتری لازم دارند.

 

[DLVAN]

***
چند روزی‌ست خدا گفته است هوای آدم‌ها را بیشتری داشته باشم، آنها تنها هستند! من هم گفتم چشم، خیلی دوستش دارم، بله خدا را می‌گویم!