فایل شده دلنوشته روز‌های تلخ اثر Fatemeh- Majidi

[زیر باران]

" به نام تک نوازنده تار محبت"
نام اثر: روز‌های تلخ
نویسنده: Fatemeh-M
ژانر: ترداژی
ناظر: @حدیث ۸۶
کپیست: @نازی.م
" مقدمه"
از همه چیز خسته شدم!
از خودم، از سرنوشت، از زندگی... .
شده تا حالا بخوری زمین ولی کسی نباشه تا بهت کمک کنه؟
کسی نباشه تا دلداریت بده؟

 

[ILLUSION]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡​

 

[زیر باران]

دست به قلم می‌گیرم؛ و می‌نویسم از روز‌های تلخ زندگی.

قدم می‌زنم زیر باران، اشک‌هایم با حسرت روی صورتم می‌نشیند و من با دست‌هایی لرزان اشک‌های روی صورتم را پاک می‌کنم و به آسمان بارانی شب نگاه می‌کنم.

 

[زیر باران]

آسمان هم دلش گرفته است؛ دیگر ماه هم وسط آسمان نمی‌درخشد. آسمان هم غمگین بود؛ نگاهم را از آسمان می‌گیرم و یک لبخند تلخ روی لب‌هایم می‌نشیند.

 

[زیر باران]

می‌گویند که بالاتر از سیاهی رنگی نیست؛ ولی به نظر من بالاتر از سیاهی هم وجود دارد. مثل سرنوشت بعضی از ما آدم‌ها! سرنوشت‌هایی که داخل سیاهی غرق شد‌ند. آرزو‌هایی که فراموش شدند.

 

[زیر باران]

کاش می‌شد زندگی را تغییر داد و تمام بد‌ی‌هایی که در دنیا وجود دارد را از خودمان و دیگران دور کنیم تا زندگی بهتری داشته باشیم.

 

[زیر باران]

ولی نمی‌شود؛ چون زندگی دست ما نیست.
بعضی وقت‌ها به خودم می‌گویم کاش فراموشی می‌گرفتم تا تمام این درد‌ها‌ را فراموش می‌کردم. تا دیگر یادم نیاید که این درد‌ها چه بود.

 

[زیر باران]

هیچ چیزی یاد ندارم؛ هیچ چیز... .
یک فراموشی همیشگی، یک خواب راحت بدون اشک‌های شبانه مگر چه می‌شود؟
شاید بتوانم خودم را یک آدم شاد نشان بدهم.

 

[زیر باران]

شاید بتوانم قایم شوم پشت این لبخند‌های الکی. لبخند‌هایی که معنی یک لبخند واقعی را نداشته باشد. معنی یک غم بزرگ که در داخل قلب باشد که نتوانی به کسی بگویی.

 

[زیر باران]

دوست داشتم همین الآن بروم یک‌جای خلوت؛ جایی که کسی نباشد.
آن‌قدر فریاد بکشم، آن‌قدر گریه کنم تا راحت شوم از این بغض‌‌ها، دیگر آزاد شوم مثل یک پرنده.