اشعار درحال تایپ {دل افگار} اثر ▪︎نازنین هاشمی نسب کاربر انجمن رمان بوک▪︎

[Ciel]

خسته جانم و این جان، ندارد رحمی
به‌گریختنِ غم، به‌‌احوال خوش ندارد میلی
در مسیر پرپیچ و خم عشق، هیچ‌گاه‌ نداشت همدردی.
تا ابد زار و نزار مانده‌ و ندانستم
این لب ندارد حتی یک لبخندی! ​

 

[Ciel]

باده‌ی جانت که شـرابِ نابم شد
همان‌جا بود که روحم، مرهم و یارت شد.
دل چه می‌داند از مَستی سر؟
سر چه می‌داند از رنجِ درون!
بگذار جرعه‌ای از عطر تنت
ذرّه‌ای از خمر دلت
بنوشم تا بمانم تا ابد همسفرت. ​

 

[Ciel]

از کدام حربه‌ی دردمند نگاهت بنویسم!

که دیدگانت گاه مرا، از آسمان‌ِ شبانگاه پایین می‌اندازد!
از کدام آیین قلب رنجورم بنویسم!
که ضمیرم در گذر ثانیه‌ها بی‌تو شاید دگر، جانی نداشت!
از کدام سیرت این احساس بگویم!
که گاه وصله‌ی میان من و تو
به‌سان اخترانِ رخشان دامانِ شب می‌شود. ​

 

[Ciel]

در فراسوی آفاق لاژوردی
چَشمی به‌‌آسمان دوخته شده.
باران می‌بارد اما
اَبری در این آسمانِ صاف نیست.
این چَشمان من است که می‌بارد
برای این دلِ
چاره‌ای جز طغیان نیست. ​

 

[Ciel]

شب‌ها عجیب دردناک است!
تا چَشم می‌بندی، قلبت هشیار میشود
تا خموش میشوی، درد به‌سراغت می‌آید
تا رنگ می‌بازی، سپیدی صبح برایت معنا ندارد.
شب‌ها را دوست ندارم
 زیرا
رنگ رخشان خورشید فرداهایم، مرا از ترس شب‌هایم
رها نمی‌کند.
​