کودک یاری راه‌های ارتباط با کودکان
- نویسنده موضوع Hilda;
- تاریخ شروع
اطلاعات موضوع
موضوع نویسنده
- Aug
- 2,880
- 16,281
- مدال‌ها
- 10
تربیت کودک به شكل شایسته یكی از اصلی‌ترین دغدغه‌های والدین است. از آنجا كه خانواده اصلی‌ترین بنیان اجتماعی محسوب می‌شود، تربیت و پرورش فرزندان می‌تواند مستقیماً آینده الگو و فرهنگ رفتار یك جامعه در ابعاد كلان را تعیین كند. به باور كارشناسان نحوه مدیریت و مهندسی ارتباطات در چارچوب یك خانواده اصلی‌ترین نقش را در استحكام این بنیان كوچك اما حیاتی یك جامعه ایفا می‌كند.
موضوع نویسنده
- Aug
- 2,880
- 16,281
- مدال‌ها
- 10
به گزارش سلامت نیوز به نقل از اطلاعات ؛ ارتباط‌گیری خوب و مثبت كودك با والدین و دیگر اعضای خانواده می‌تواند نقشی جدی در هدایت‌پذیری و تربیت او داشته باشد. از این رو می‌طلبد كه والدین با علم به این موضوع تلاش كنند تا با فرزند یا فرزندان خود بدون ایجاد كوچك‌ترین حس تبعیض‌آمیز ارتباط برقرار كنند و از این رابطه به عنوان پلی برای پی بردن به خواسته كودكان و مدیریت صحیح این نوگلان بهره جویند.
برقرار کردن ارتباط با کودکان از زمان نوزادی به بعد یکی از بهترین و خوشایندترین تجربه ها هم برای فرزند و هم برای والدین است.
برقرار کردن ارتباط با کودکان از زمان نوزادی به بعد یکی از بهترین و خوشایندترین تجربه ها هم برای فرزند و هم برای والدین است.
موضوع نویسنده
- Aug
- 2,880
- 16,281
- مدال‌ها
- 10
1. هرچه با کودک خود بیشتر صحبت کنید، مکالمات دو نفره بیشتر داشته باشید، با او بازی کنید کودک شما بیشتر یاد می گیرد. خواندن کتاب، آواز خواندن، پازل بازی کردن با لغات بازی کردن. و با کودک صحبت کردن در حالی که باعث رشد و تقویت مهارتهای شنیداری کودک می شود، دامنه لغات او را نیز افزایش می دهد.
موضوع نویسنده
- Aug
- 2,880
- 16,281
- مدال‌ها
- 10
1-كار با كودک، نياز به داشتن صبر و حوصله فراوان دارد و اين که بتوانيم احساسات خود را کنترل کرده و و از كوره در نرويم.
۲-نياز به خود شناسي و خود آگاهي دارد و بايد بدانيم چه انتظاري از کودک خود داريم پس ابتدا خود را بشناس.
۳- بايد به احوال کودک خود دانا باشيم و با مطالعه کتب روان‌شناسي وتعليم و تربيت دانش خود را افزايش دهيم.
۴- بايد در آن چه که به کودک خود مي‌گوييم صادق باشيم و به آن چه که مي‌گوييم عمل کنيم
۵- بايد داراي ثبات عاطفي باشيم و هر لحظه به حالي در نیایم.
۶- کودکمان را همان گونه که هست بپذيريم.
۷- طوري با بچه‌ها رفتار کنيم که تا خودشان قوانين و دستوراتي را که ما ميخواهيم انجام دهند و رعايت کنند و اين راه حل خوبي است.
۸- کودکمان را با كودک ديگر مقايسه نكنيم ، بلكه با خودش مقايسه كنيم و بدانيم كه بطور مطلق هيچ كودكي شبيه كودک ديگر نيست.
۹- نبايد نظريات خود را به او تحميل کنيم.
۱۰- سعي كنيم با ايجاد فضاي اطمينان بخش، رازدار و محرم اسرار كودكباشيم.
۱۱- در كار كردن با كودک سعي كنيم مساوات و عدالت را رعايت كنيم.
۱۲- هيچگاه به كودک نگوييم: تو ديگر بچه نيستي؛ زيرا او بزرگ هم نيست و بدين ترتيب با گفتن اين جمله در او ايجاد اضطراب مي‌كند.
۱۳- دوست داشتن يا نداشتن کودک ربطي به درست انجام دادن کارش ندارد؛ اگر كودكي كار نادرستي انجام داد، دليل نا درستي آن كار را برايش توضيح دهيم نه اينكه بگوييم: دوستت ندارم و با اين گفته در او ايجاد نا امني و اضطراب كنيم.
۱۴- بايد بين خود و کودکمان فضايي ايجاد کنيم که او بتواند بتواند آزادانه احساسات خود را بازگو کند.
۱۵- در هر فرصتي با كودکمان صحبت كنيم وارتباط كلامي بر قرار كنيم.
۱۶- نسبت به نياز ها، خواسته ها علاقه‌مندي‌ها و مسائل و مشكلات كودک حساس باشيد و اقدام مناسب به عمل آوريد.
۱۷- براي كاهش اضطراب و حفظ ثبات عاطفي د ميان كودكان، بين مربيان و كليه كساني كه با كودک سرو كار دارند بايستي هماهنگي وجود داشته باشد.
۱۸- در كار با كودک از تعصب و پيش داوري بپرهيزيد و از بر چسب زدن به كودكان خود داري كنيم.
۱۹- به پرسش‌هاي بچه‌ها در صورتي كه پاسخ آن‌ها را مي‌دانيم با صداقت جواب دهيم و در صورتي كه نمي‌دانيم با شهامت بگوييم: «نمي دانم».
۲۰- با هر كودكي مطابق روحيه‌ي او بايد رفتار كرد.پس روحیه کودک خود را بشناسید.
۲۱- كودک را حتي المقدور در انجام كارهاي مربوط به خودش مشاركت دهيد.
۲۲- ما اگر ميخواهيم بزرگسال را بشناسيم نا گزير هستيم كه كودک را بشناسيم.
۲۳- والدين بايد براي رفتار فرزندانشان حدودي را مشخص کنند و اجازه ندهند فرزندان از آن تعدي کنند.
۲۴- والدين بايد ابزار يا موقعيتي را فراهم آورند تا کودک بياموزد در برابر هر عملي، چه نتيجه‌اي در انتظار اوست.
۲۵- به کودکان به جاي دستور، پيشنهاد بدهيم.
۲۶- تهديد توخالي و پيشنهاد پوشالي باعث مي‌شوند شانس تشويق كودک و القاي روحيه
همكاري را از کودک بگيريم.
۲۷- به عنوان پدر و مادر، گاهي بايد خيلي پرطاقت باشيم.
۲۸- مدير باشيم نه ديکتاتور، هرگز سعي نکنيم کودکمان را با زور و اجبار مجبور به اطاعت و فرمان برداري كنيم.
۲-نياز به خود شناسي و خود آگاهي دارد و بايد بدانيم چه انتظاري از کودک خود داريم پس ابتدا خود را بشناس.
۳- بايد به احوال کودک خود دانا باشيم و با مطالعه کتب روان‌شناسي وتعليم و تربيت دانش خود را افزايش دهيم.
۴- بايد در آن چه که به کودک خود مي‌گوييم صادق باشيم و به آن چه که مي‌گوييم عمل کنيم
۵- بايد داراي ثبات عاطفي باشيم و هر لحظه به حالي در نیایم.
۶- کودکمان را همان گونه که هست بپذيريم.
۷- طوري با بچه‌ها رفتار کنيم که تا خودشان قوانين و دستوراتي را که ما ميخواهيم انجام دهند و رعايت کنند و اين راه حل خوبي است.
۸- کودکمان را با كودک ديگر مقايسه نكنيم ، بلكه با خودش مقايسه كنيم و بدانيم كه بطور مطلق هيچ كودكي شبيه كودک ديگر نيست.
۹- نبايد نظريات خود را به او تحميل کنيم.
۱۰- سعي كنيم با ايجاد فضاي اطمينان بخش، رازدار و محرم اسرار كودكباشيم.
۱۱- در كار كردن با كودک سعي كنيم مساوات و عدالت را رعايت كنيم.
۱۲- هيچگاه به كودک نگوييم: تو ديگر بچه نيستي؛ زيرا او بزرگ هم نيست و بدين ترتيب با گفتن اين جمله در او ايجاد اضطراب مي‌كند.
۱۳- دوست داشتن يا نداشتن کودک ربطي به درست انجام دادن کارش ندارد؛ اگر كودكي كار نادرستي انجام داد، دليل نا درستي آن كار را برايش توضيح دهيم نه اينكه بگوييم: دوستت ندارم و با اين گفته در او ايجاد نا امني و اضطراب كنيم.
۱۴- بايد بين خود و کودکمان فضايي ايجاد کنيم که او بتواند بتواند آزادانه احساسات خود را بازگو کند.
۱۵- در هر فرصتي با كودکمان صحبت كنيم وارتباط كلامي بر قرار كنيم.
۱۶- نسبت به نياز ها، خواسته ها علاقه‌مندي‌ها و مسائل و مشكلات كودک حساس باشيد و اقدام مناسب به عمل آوريد.
۱۷- براي كاهش اضطراب و حفظ ثبات عاطفي د ميان كودكان، بين مربيان و كليه كساني كه با كودک سرو كار دارند بايستي هماهنگي وجود داشته باشد.
۱۸- در كار با كودک از تعصب و پيش داوري بپرهيزيد و از بر چسب زدن به كودكان خود داري كنيم.
۱۹- به پرسش‌هاي بچه‌ها در صورتي كه پاسخ آن‌ها را مي‌دانيم با صداقت جواب دهيم و در صورتي كه نمي‌دانيم با شهامت بگوييم: «نمي دانم».
۲۰- با هر كودكي مطابق روحيه‌ي او بايد رفتار كرد.پس روحیه کودک خود را بشناسید.
۲۱- كودک را حتي المقدور در انجام كارهاي مربوط به خودش مشاركت دهيد.
۲۲- ما اگر ميخواهيم بزرگسال را بشناسيم نا گزير هستيم كه كودک را بشناسيم.
۲۳- والدين بايد براي رفتار فرزندانشان حدودي را مشخص کنند و اجازه ندهند فرزندان از آن تعدي کنند.
۲۴- والدين بايد ابزار يا موقعيتي را فراهم آورند تا کودک بياموزد در برابر هر عملي، چه نتيجه‌اي در انتظار اوست.
۲۵- به کودکان به جاي دستور، پيشنهاد بدهيم.
۲۶- تهديد توخالي و پيشنهاد پوشالي باعث مي‌شوند شانس تشويق كودک و القاي روحيه
همكاري را از کودک بگيريم.
۲۷- به عنوان پدر و مادر، گاهي بايد خيلي پرطاقت باشيم.
۲۸- مدير باشيم نه ديکتاتور، هرگز سعي نکنيم کودکمان را با زور و اجبار مجبور به اطاعت و فرمان برداري كنيم.