دلنوشته تکمیل شده رد انگشت هایت اثر تی‌نازکاربر انجمن رمان بوک

[لیلیت]

دلنوشته: رد انگشت هایت
ژانر: عاشقانه
نویسنده: زیبا سعیدی
ناظر: ویتامین
ویراستار: نگین.ب.پ
کپیست: Hilda؛
مقدمه: رد انگشت‌هایت تنم را به شعله می‌کشد؛ از تو چه پنهان، گاهی آن‌قدر خواستنی می‌شوی که شروع کنندهٔ تک به تک ثانیه‌ها من هستم.

 

[YASNA.B]

​

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.

حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[ قوانین تایپ دلنوشته ]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[ تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته ]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست نقد بدهید:
[ تاپیک درخواست تگ دلنوشته ]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[ تاپیک درخواست جلد ]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[ تاپیک اعلام پایان دلنوشته ]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[ سوالات و مشکلات دلنویسان ]

با آرزوی موفقیت برای شما،
♡تیم مدیریت تالار ادبیات♡

 

[لیلیت]

قدم‌‌هایت هر چه‌قدر که دور باشد، باز مرا آرامم می‌کند.
آغوشم در ازدحام سرمای تنهایی، دست‌هایت را می‌طلبند و نگاهِ مشتاقم، آوای آمدنت را زمزمه می‌کند.
چه‌قدر رسیدنت را دوست دارم و تو می‌دانی که من از تمام تو، دست‌هایت را خواهانم تا در جهان بی‌پایانت گم شوم.

 

[لیلیت]

در همین لحظه‌ها چشم‌هایت را ببند.
تمام مرا به آغوش بگیر و بگذار انگشت‌هایت مرا به حفاظ خود، طلب کنند؛ همان موقع می‌بینی که از عشق… از من، لبریز شده‌ای.

 

[لیلیت]

دست‌هایت میان جهان من حصار می‌کشند و من چه عاشقانه این دست‌ها را ستایش می‌کنم.
من با همین دست‌ها رشد کرده‌ام.
تو که می‌دانی؛ من با تو بودن را، شکفتن را، زندگی را آموختم و من اکنون تمام تو را ستایش می‌کنم.

 

[لیلیت]

در کنارم که هستی، ثانیه‌‌ها هم مانند من گم می‌شوند.
بگذار لحظه‌ای آرام بمانم؛ تو که می‌دانی، این ثانیه‌های بی‌‌تو جانم را می‌گیرند.

 

[لیلیت]

دست‌هایت را از مِهر وجودت، به دریای خشک وجودم، سرازیر کن.
به مزرعه‌ی خشکیده‌ی چشم‌هایم، شکوفه‌های آسمان چشم‌هایت را بپاش. بگذار از لانه‌گاهِ چشم‌هایت، لبخند ماه را بنگرم.

 

[لیلیت]

بازو‌هایت را به دور گردنم حصار کن، بگذار همه بدانند، همه‌ی من در تو تمام می‌شود و تمام تو بر خلخال چشم‌هایم، عطر گل‌های نیلوفری می‌پاشد.
چه خوب است تمام تو و جهان من چه بی‌نظیر می‌شود.

 

[لیلیت]

من لبخند تو را از باران می‌خواهم! می‌دانم که می‌دانی، تمام عاشقانه‌هایت را به دریای وجودم ریخته‌ام تا دوباره، از جهان اطرافم شکوفه بشکفد و من چه‌قدر عاشقانه‌هایت را دوست می‌دارم.

 

[لیلیت]

وقتی روحم از عشق تو لبریز است، هیچ نفسی حریف آوازم نیست.
پرنده‌ی وجودم در حصار دست‌هایت عاشقانه‌هایم را می‌سراید و من چه‌قدر این قفس را دوست می‌دارم.