مطالب علمی_آموزشی رشته طراحی جواهرات

[BARAN_KH_Z]

بسم الله الرحمن الرحیم

 

[BARAN_KH_Z]

طراحی جواهرات (انگلیسی: Jewellery design) یک هنر یا یک طراحی حرفه‌ای یا ساخت جواهرات است. طراحی جواهرات، یکی از اولین گونه‌های تمدن در دکوراسیون است که حداقل هفت هزار سال پیش از قدیمی‌ترین جوامع انسانی شناخته شده در بین‌النهرین و مصر آغاز شده‌است. این هنر در طول قرن‌ها از اشکال مختلفی از نقاشی‌های جالب از زمان‌های باستان تا فلزکاری پیچیده و برش جواهرات مدرن، شامل می‌شود.

 

[BARAN_KH_Z]

در دوران باستان در هزارهٔ چهارم بیش از میلاد استفاده از سنگ‌های عقیق و فیروزهٔ روشن متداول بود.[۱] همچنین در خرابه‌های شوش نمونهٔ سنجاق سر مسی که روی آن با لاجورد تزئین شده پیدا شده است

 

[BARAN_KH_Z]

مردان و زنان ایرانی در عهد هخامنشیان با خود جواهرات بسیاری داشتند. یکی از نقوش کشف شده در استخر مردی را نشان می‌دهد که گلوبند و گوشواره دارد و در حجاری‌های سربازان هخامنشی سلاح، بازوبند و گردنبند آن‌ها مطلا کاری و با جواهرات زیادی پرداخته شده‌اند.[۳] از مجموعه جواهرات هخامنشی که به صورت پراکنده در موزه‌های مختلف دنیا نگهداری می‌شوند سه مجموعهٔ آن نسبت به دیگر آثار بیشتر قابل توجه است:

گنجینهٔ آمودریا یا موسوم به جیحون که در سال ۱۸۷۷ میلادی در حوالی تاجیکستان کنار مرز افغانستان کشف شد و در حال حاضر در موزه ویکتوریا و آلبرت نگهداری می‌شود. مهم‌ترین شیء این مجموعه بازوبندی از طلا متعلق به قرن ۵ پیش از میلاد است که به‌دلیل حفره‌های زیاد احتمال می‌رود سنگ‌های قیمتی زیادی روی آن کار شده‌است که حالا وجود ندارند.[۴]
مجموعه‌ای از جواهرات که ژاک دو مورگان در سال ۱۹۰۴ در یک گور در شوش کشف کرد که شامل: گردنبندی از طلا که از دو جهت به دو سر شیر ختم می‌شود. روی این دو شیر، مرصع‌کاری و جواهر زیادی به‌کار رفته بود. علاوه بر آن دو گوشواره، یک سر ریز با ۱۸ آویز طلا، چند دکمه و مقداری جواهر دیگر از این مقبره کشف شد. این مجموعه در موزهٔ لوور پاریس نگهداری می‌شود.[۵]
مجموعه‌ای از جواهرات مربوط به ۵۴۰ تا ۴۳۰ پیش از میلاد است که در موزهٔ ملی ایران نگهداری می‌شود که شامل چند گردنبند و گوشواره است. به دلیل شباهت آثار با مجموعهٔ دمورگان احتمال می‌رود که آن‌ها نیز از مقبره‌ای کشف شده باشند.[۶]

 

[BARAN_KH_Z]

در دورهٔ اشکانیان جواهرسازی همانند دورهٔ هخامنشیان رواج داشت با این تفاوت که اسلوب‌های تزئینی، پیجیدگی و ظرافت زیورآلات بیشتر می‌شود. در گوشواره‌های این دوره معمولاً از شکل انار و یاقوت‌های انار استفاده زیادی می‌شده‌است. اشکانیان نیز مانند زنان و مردان هخامنشی از گوشواره و گردنبند استفاده می‌کردند و اسب‌ها و جنگ‌افزار خود را با مطلا و جواهرکاری مزین می‌کردند.