مجموعه اشعار رضا گرجی

[DELARAM]

گلچین اشعار
« رضا گرجی »

 

[DELARAM]

رفت تا سوز به این خسته‌ی تنها بزند
دست بر خنده‌ی بی منت فردا بزند

عادتش بود که بر حال جهان پشت کند
رفت تا خاک به زیبایی دنیا بزند

این همه عشق برای دل سردش کم بود
رفت تا تیغِ تبر بر خمِ گل‌ها بزند

چشم بر حالِ بدم بست و برایم گم شد
رفت تا پشتِ سرش خنده به پل‌ها بزند

گفت که نامِ خدا چاره‌ی این رفتن نیست
رفت تا فتنه‌ به این عالم والا بزند

از سرم پر زد و مانده به دلم یاد غمش
رفت تا فاجعه بر این همه سودا بزند

 

[DELARAM]

آتشی از عطشش در دل سردم مانده
رفت تا تلخیِ غم بر نم رویا بزند

مسـ*ـت در کنج غمش پر زدم و دود شدم
رفت تا مستی خود بر همه سرها بزند

نام‌ها روی تنم حک شد و یادش به سرم
رفت تا خط عطش بر همه تن‌ها بزند

دست بر قلب من و از همه عشقم دل کند
رفت تا حرف مرا بر سر صحرا بزند

چشم‌ها خیسِ غمش توی سیاهی گم شد
رفت تا درد مرا بر نم دریا بزند

 

[DELARAM]

این بار سکوت از من و لب‌ها از توست

من بچه‌ام و گریه‌ی شب‌ها از توست

من بچه‌ام و بغضِ تو در سر دارم

من در شبِ خود با غمِ تو می‌بارم

در چشمِ تو جامانده تمامِ وطنم

آن گربه‌ی زخمی و پر از غصه منم

یک شاخه‌ی خشکیده که از درد شکست

 

[DELARAM]

بعد از تو جهان بر سرِ این مرد شکست

از رفتنِ تو باد به صحرا گله کرد

خورشید به آسمانِ فردا گله کرد

یک جرعه عطش بر تنِ این شهر چکید

این شعرِ پر از داغِ تو را کَس نشِنید

حالا به تو از حالِ خودم می‌گویم

من در خمِ این کوچه تو را می‌جویم

 

[DELARAM]

پیدا بشوی یا نشوی باکی نیست

اما تو بگو چاره‌ی این حادثه چیست؟

تو رفته‌ای و شهر به هم می‌ریزد

در کاسه‌ی ما باده‌ی غم می‌ریزد

که مسـ*ـتِ غمم از تنِ خود دور شدم

من بر تبِ چشمان تو مجبور شدم

این خاطره‌ها را به خودم چسباندم

من عشق شدم از نظرت جا ماندم

 

[DELARAM]

پیدا بشوی یا نشوی باکی نیست

اما تو بگو چاره‌ی این حادثه چیست؟

تو رفته‌ای و شهر به هم می‌ریزد

در کاسه‌ی ما باده‌ی غم می‌ریزد

که مسـ*ـتِ غمم از تنِ خود دور شدم

من بر تبِ چشمان تو مجبور شدم

این خاطره‌ها را به خودم چسباندم

 

[DELARAM]

من عشق شدم تا به جنونم برسم

از هیچ به دنیای کنونم برسم

تا چشم تو یک بار به من خیره شود

تا خنده‌ی تو بر غمِ من چیره شود

اما چه کنم عشق شدن هم کم بود

این قصه تمامش پرِ از ماتم بود

فریاد زدم بغض به پایان نرسید

 

[DELARAM]

جز درد نصیبی به خیابان نرسید

دیوانه شدم تا به خودم برگردم

من بچه شدم با همگان بد کردم

حالا غمِ تو ریشه شده در جانم

هر چیز که در جستنِ آنی آنم

من با خودم و با غمِ تو درگیرم

من کنج غمت پیر شده می‌میرم!

 

[DELARAM]

اشک بر گونه روان است،خدایا چه کنم؟
این همه تلخی و این حادثه‌ها را چه کنم؟

حرفی از عشق مزن، بر دلِ ما زخم زده
عشق زیباست چو گل، شایعه‌ها را چه‌کنم؟

باز باران با ترانه روی شهرِ ما نشست
آسمان سرد شده، صاعقه‌ها را چه کنم؟