روانشناسی روانشناسی عمومی

[Smile]

بعضي از سؤالات اين رويكرد عبارت است از :چگونه مسائل را به خاطر آوريم چرا دانسته هايمان را فراموش مي كنيم؟چه ارتباطي بين زبان و تفكر وجود دارد؟چگونه يك مفهوم را در ذهن مي سازيم؟عقيده ي و عمومي بر اين است كه فرآيندهاي شناختي به صورت نظام مند عمل مي كنند.

 

[Smile]

بنابراين روان شناسان ذهن را غالباً به يك رايانه تشبيه مي كنند و انسان را مشابه سيستمي مي دانند كه اطلاعات را گرفته و آن ها را پردازش، كد گذاري ، تفسير و ذخيره مي كند و حتي قادر است اطلاعات را ارزيابي مي كند.

 

[Smile]

رويكرد روان كاري :دانستيم كه رويكرد روان شناختي، انسان را موجودي آگاه ميداند و فرآيندهاي دروني و رفتاري او را ناشي از تأثير مستقيم و يا غيرمستقيم عوامل داخلي شناختي به شمار مي آورد.

 

[Smile]

در مقابل ديدگاه شناختي، ديدگاه روان كاوي وجود دارد كه معتقد است فرآيندهاي دروني عمدتاً به صورت ناهشیار پديدار مي شود و فرد دائماً در دست درازی انگيزه هاي ناهشيار خود قرار دارد.

 

[Smile]

بر طبق اين رويكرد زندگي رواني از دو سطح هوشيار و ناهوشيار تشكيل مي شود كه سطح هوشياري قسمت محدودتر از فضاي رواني را تشكيل مي دهد و در هر لحظه امكان آگاهي و دسترسي به آن وجود دارد، اما سطح ناهوشيار قسمت وسيعي از اين فضا را در اختيار دارد كه شامل باورها، ترسها و خواستهايي است كه خود شخص از وجود آنها آگاه نيست ولي در هر حال بر رفتار او تأثير مي گذارند.

 

[Smile]

زيگموند فرويد» از سردمداران اين نظريه معتقد بود كه نيازها و خواسته هاي درون كودكي بايستي به نحوي براي كودك حل و فصل شوند، اما هنگامي كه اين نيازها با منع يا تنبيه والدين يا جامعه روبرو مي شوند از سطح هوشيار به سطح ناهوشيارذهن رانده شده، همه جا ماندگار مي شوند و بر روياها لغزش

 

[Smile]

هاي زباني و اداها و اطوارها اثر مي گذارند و به صورت مشكلات هيجاني و نشانه هاي بيماري رواني يا برعكس به شكل رفتارهاي مورد پذيرش جامعه مانند فعاليت هنري و ادبي بروز مي كنند.

 

[Smile]

براي مثال اگر شما از دست كسي كه جدايي از او برايتان مقدور نيست خشمگين باشيد، خشم شما به صورت ناهوشيار در مي آيد و احتمالاً به طور مستقيم به صورت رؤيايي كه در آن شما با آن شخص در حال درگيري هستيد ظاهر مي شود.

 

[Smile]

هر چند بسياري از روان شناسان نظرگاه فرويد را درباره قسمت ناهوشيار به طور كامل نمي پذيرند. اما اين را مي پذيرند كه آدميان به برخي از جنبه هاي شخصيت خودآگاهي كامل ندارند