اما به تدریج در نیمه های قرن بیستم، گذار کودکان به نوجوانی و جوانی و سپس تحولات انسانهای بالغ و تغییرات دوران کهنسالی هم، مورد توجه قرار گرفت.
به این صورت، روانشناسی رشد عملاً تمام محدودهی عمر انسان را مورد توجه قرار داد و به همین علت، گاهی به این شاخه از عمر روانشناسی، Life-span Psychology (روانشناسی دورههای مختلف عمر) نیز گفته میشود.