معاصر روایت یک شاهد عینی از فاجعه سینما رکس آبادان

[-pariya-]

منبع: ویکی پدیا

 

[-pariya-]

روایت سیدکریم حجازی، مسئول بنیاد شهید آبادان در دوران جنگ، از آتش‌سوزی سینما رکس آبادان که در کتاب آبادان لین یک (نشر مرز و بوم) منتشر شده است:

 

[-pariya-]

حدود ساعت ۹ شب بود که دیدم مردم روبه‌روی سینما جمع شده‌اند. دقت که کردم، دیدم توی سینما آتش گرفته و مردم هراسان آنجا ایستاده‌ بودند. عده‌ای سعی می‌کردند شیرهای آب آتش‌نشانی را که چندتا دوروبر سینما بودند، باز کنند؛

 

[-pariya-]

ولی عجیب بود که هیچ‌کدام از شیرهای آتش‌نشانی آب نداشتند! وقتی هم تانکرهای آتش‌نشانی از راه رسیدند، هیچ‌کدام آب نداشتند! عده‌ای از مردم هم تلاش می‌کردند که در آهنی سینما را باز کنند

 

[-pariya-]

؛ اما هر ک.س جلو می‌رفت، توسط افسران و مأموران شهربانی با باتوم و مشت و لگد به عقب فرستاده می‌شدند.

 

[-pariya-]

آنجا پنج تا افسر ایستاده بود: یکی‌شان بهمن نسیم بود که قهرمان شنا بود؛ یکی دیگرشان سرهنگ آل‌آقا بود و چند نفر دیگر که آن‌ها را نشناختم. چند تا مأمور پلیس هم بودند که از افسران دستور می‌گرفتند و نمی‌گذاشتند کسی به سینما نزدیک بشود.

 

[-pariya-]

دود و آتش غلیظی از در و پنجره‌های طبقه همکف و طبقه دوم برخاسته بود و صدای شیون و فریاد با فریادهای مردمی که در بیرون سینما جمع شده بودند، چنان قاطی شده بود که معلوم نبود

 

[-pariya-]

این همه سروصدا از کجا بلند شده! بوی سوختنی تهوع‌آور و وحشتناک در همه اطراف سینما پیچیده بود و حال آدم را به هم می‌زد. آنجا روبه‌روی سینما کسانی بودند که فشار می‌آوردند تا در بزرگ و آهنی سینما را باز کنند.

 

[-pariya-]

صدای جیغ و ضجه و شیون از داخل و بیرون سینما هر لحظه بلندتر می‌شد. عده‌ای از مردم که در حال خفگی بودند، از داخل سینما از پنجره طبقه دوم، خودشان را توی کوچه روبه‌روی اداره دارایی انداختند

 

[-pariya-]

که یکی‌دو نفرشان دست و پایشان شکست. این عده بلافاصله توسط مأموران شهربانی دستگیر شدند!