فلسفی ریچل کسک

[ساحـره]

در گفتگوهایم فهمیده‌ام که بیشتر آدم‌ها دنبال فهمیده‌شدن نیستند؛ فقط می‌خوان حرفی که تو ذهن‌شونه، گفته بشه.

 

[ساحـره]

هویت، نمایشی‌ست که برای دیگران اجرا می‌کنیم، نه چیزی که واقعاً داریم.

 

[ساحـره]

گاهی فکر می‌کنم زندگی مجموعه‌ای از تصمیم‌های اشتباهه که یاد گرفتیم باهاشون کنار بیایم.

 

[ساحـره]

خاطره‌ها دستکاری‌شده‌ترین شکل حقیقتن؛ طوری ویرایششون می‌کنیم که بتونیم باهاشون زندگی کنیم.

 

[ساحـره]

وقتی از درون تهی بشی، هر حرفی، هر نگاه کوچیکی از طرف دیگران می‌تونه احساس بودنت رو پس بده، هرچند موقت.

 

[ساحـره]

من علاقه‌ای به ساختن شخصیت ندارم؛ شخصیت‌ها اغلب دیوارهایی هستن که پشتش می‌شه قایم شد.

 

[ساحـره]

داستان، شکلی از تحمیل ساختاره. من دیگه نمی‌خوام به واقعیت زور بگم.

 

[ساحـره]

من به نوشتن به چشم ابزاری برای جست‌وجو نگاه می‌کنم، نه اثبات.

 

[ساحـره]

شاید ما هیچ‌وقت خودمون نباشیم؛ فقط مجموعه‌ای از انعکاس‌ها در ذهن دیگرانیم.

 

[ساحـره]

من فکر می‌کنم گاهی گفتن حقیقت خشن‌تر از دروغ گفتنه.