حقوق بین‌الملل زبانهای رسمی سازمان ملل

[Zohre☆]

سایر زبانهای رسمی سازمان ملل نیز به تدریج بعنوان زبان کاری به مجمع عمومی و شورای امنیت معرفی شدند، اغلب با وقایع سیاسی مهم مصادف بودند. در سال 1968 و 1969 زبان روسی بعنوان زبان کاری هر دو مجمع عمومی و شورای امنیت انتخاب شد.

 

[Zohre☆]

چند سال بعد زبان چینی نیز به موقعیت زبان کاری دست یافت.

در ضمن، زبان عربی نیز به شیوه ی خود با اعضاء عربی زبان سازمان ملل وارد مذاکره شد و به مدت سه سال هزینه هایی به آنها پرداخت کرد تا بعنوان زبان رسمی سازمان ملل انتخاب شود.

 

[Zohre☆]

از آنجاییکه زبان فرانسه زبان بین المللی دیپلماسی بود بعنوان زبان رسمی سازمان ملل انتخاب شد.

اگرچه در تئوری هر شش زبان از جایگاه یکسانی برخوردارند، برخی از زبانها جایگاه بالاتری از سایرین

 

[Zohre☆]

دارند. انگلیسی، اسپانیایی و فرانسوی زبانهای کاری مجمع عمومی می باشد؛ انگلیسی و فرانسوی زبانهای کاری شورای امنیت می باشند. اطلاعات عمومی اغلب به اسپانیایی، چینی و عربی ترجمه نمی شوند. این کار موجب اعتراض نمایندگان کشورهای اسپانیایی زبان در سال 2001 شد.

 

[Zohre☆]

نماینده ممکن است به انواع زبانهای رسمی سازمان ملل صحبت کند. سخنان وی بطور همزمان به دیگر زبانهای رسمی سازمان ملل ترجمه می شود. گاهی اوقات، نماینده

 

[Zohre☆]

از زبان غیر رسمی در گفته های خود استفاده می کند. در چنین مواردی، نمایندگی بایستی آن را تقسیر کرده و یا اینکه متن آن را به یکی از زبانهای رسمی بنویسد. اکثر اسناد سازمان ملل به این شش زبان منعقد می شوند، که همه آنها نیازمند ترجمه هستند.