انشاء زندگی به رنگ صورتی !

[Kaida]

به رنگ شکی که داشتم .
به رنگ غنچه ی نوبهار گفتنت .
به رنگ ترس هایی که از تو و برای تو بود .
به رنگ آن ابدیتی که برایش قسم خوردیم .
به رنگ دلخوشی ها کوچک گذشته !
به رنگ قدرتی که از من گرفتی و به من بخشیدی .
به رنگ روز های غمناکی که غمگینت کردم .
به رنگ عمیق ترین حقایق !
به رنگ گشتن هایی پیوسته !
به رنگ لیمو ترش گفتنت .
به رنگ تمامی نداشتن شیطنت ها !
به رنگ برگ لیمو و خواب !
به رنگ تلاش برای به اتمام رسیدن تمام خاکستری ها !
به رنگ بهار شدن زمستان مان !
به رنگ ستاره مشرقی گفتن هایت !
به رنگ راه تو !
به رنگ پیدا شدن ، گم کردن !
به رنگ از دست دادن و بدست آوردن .
به رنگ تغییر های یک شبه !
به رنگ نامردی هایت مرد من !
به رنگ افسوست برای من !
به رنگ دوستت داشتن !
به رنگ دوستم نداشتن !
به رنگ سیاهی !
به رنگ پایان تلخی که داشتیم .
به رنگ تاریکیِ غروب !
به رنگ ماندن هایی تا ته ، ته ، ته اش !
به رنگ جنگ من با خودم !
به رنگ جنگ با خودت !
به رنگ نیازم به تو !
به رنگ عشقی فراموش شده !
به رنگ امیدواری من و نا امیدیت !
به رنگ خون !
به رنگ واهمه هایی برای از دست رفتنت !
به رنگ فرصتی دوباره !
به رنگ آهنگ غمگینی که تو بودی !
به رنگ منطقه امن من !
به رنگ رسیدن دوباره !
به رنگ عشقی دوباره بعد از خ*یانت ها ؛ به رنگ تو !
گاهی داستان زندگی مان همینقدر کوتاه و با چند جمله تعریف می شود . با رنگی صورتی !
هیچ پایانی برای هیچ داستانی وجود ندارد .