دلنوشته {زنی به نام مادر} اثر •مبینا و سار کاربر انجمن رمان بوک•

[مبینای شهر قصه ها]

نام دلنوشته: زنی به نام مادر
نام نویسندگان: سارا و مبینا
ژانر: تراژدی، عاشقانه، درام
ناظر: @حنا؛
مقدمه:
مادر! در ستایش دنیای پرمهرت، ترانه ای از اخلاص خواهم سرود و گلدسته ای از مهر بر گردنت خواهم آویخت. شکوه عشق را در زمزمه های مادرانه ات می یابم و انگیزه خلقت را از قلب پرمهرت می خوانم
آری... تو یک زن هستی با زیبایی های خلقت... مادر نام یک زن است.

 

[ARMINA]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات] ​

 

[مبینای شهر قصه ها]

در دلش صد دانه یاقوت، گویی جواهری در کنار ما می‌ایستد... آری چنین است که انگار کمیاب است، او مادر است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

امن ترین جای جهان میان فریادهای او است که از سر دلسوزی می کشد!
جایی که زندگی معنای دوباره پیدا می‌کند و دوباره متولد می‌شوی... همان جا میان هزاران هزار نصیحت او هرچند که با فریاد باشد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

به راستی ک از خداهم بالاتر است!
عجیب است ک چگونه از خود می‌زند از آسایش و راحتی خود؛ او چه موجودی است من شک دارم که خود خداهم این‌گونه باشد.

 

[مبینای شهر قصه ها]

او زن است...
در ابتدا او یک زن قوی است که تبدیل به مادری نیرومند شده است.
جادوی نگاهش عمق آسایش است، به کدامین حرف او تکیه می‌کنم که با لبخند می‌گوید: تو که هنوز مادر نشدی تا درک کنی!

 

[مبینای شهر قصه ها]

او قدرتمند است زیرا یک زن است.
او نه ماه تمام در شکم خود موجود زنده را حمل می‌کند بدون آن‌که منتی بگذارد و مزدی دریافت کند!
آری او هم حق دارد خسته شود... گریه کند و از دنیا بگریزد، زیرا او انسان است.

 

[مبینای شهر قصه ها]

او همیشه زیبا است حتی اگر از او دلگیر باشم او بازهم آخرین تکیه گاه من و زندگیم است، لبخندش دلگرمی است در تمام روزهای بی‌کسی‌ام... تا به حال به تو نگفتم که دوستت دارم.
آری! حالا در این لحظه در این ساعت در این روز من می‌گویم تو را خیلی دوست دارم.

 

[.Ana.]

با چه توصیفت کنم؟
نمی‌دانم...
رفعت مقام، عظمت نام و مرتبت شأن او آن‌قدر پر ارج و باشکوه است که با یادی از او و تجسم آن در ذهن و افکارت،
لحظه‌ای تحت‌تأثیر چنان احساسات و عواطفی قرار می‌گیری‌ که زبانت از ذکر آن همه صفاتی که در وجود اوست، لال می‌ماند
و تو از بیان این همه عظمت و شکوه عاجز می‌مانی...

 

[مبینای شهر قصه ها]

سیاه چاله‌ها را هم تو پر می‌کنی تا ضربه‌ای به روح فرزند تو نخورد... به راستی مقام زن بالاتر است ولی مادر گویا تکه ای کوچک از بهشت است!
هرچند که نمی‌دانم چرا دورم از تو... ولی فاصله‌ها هم نمی‌تواند نه ماه در آغوش گرفتن تو را انکار کند.