بزرگان تاریخ زن و قدرت (ملکه زتیان)

[Baharan]

در زمان ورود امپراتریس وو به دادگاه به طور موثر وی با تدابیر خوب دولت را اداره می کرد، او که همسرش را هر روز در تمامی جلسات امپراتوری رسماً همراهی می‌کرد، از طرف امپراتور در جریان مذاکره با سفیران خارجی و همچنین با مقامات و ژنرال‌ها (از پشت پرده) نیز شخصاً صحبت می کرد و دستورات را صادر می کرد، در همین حال، یا قبل از سال ۶۶۶، بانو هان که بعد از کشف رابطه عاشقانه و پنهانی او با امپراتور گائوزونگ توسط امپراتریس وو کشته شد، و پس از مرگش، امپراتور گائوزونگ دختر او را به بانو وی ایجاد کرد و نگه داشتن او را در کاخ - احتمالاً به عنوان یک صیغه - در نظر گرفت، اما بلافاصله این کار را نکرد، زیرا او بشدت می ترسید که امپراتریس وو ناراضی باشد.
گفته می شود که امپراتریس وو از این امر خبر داشته و با این وجود ابراز نارضایتی کرده است و وی با قرار دادن سم در غذاهایی که وو ویلیانگ و وو هوایون از آن در مهمانی که وو و گائوزونگ را دعوت کرده بودند قرار داد و پس از آن توانست قتل خواهرزاده خود را به کردن وو ویلیانگ و وو هواویون بندازد و به این بهانه که آنها قصد داشتند او و امپراتور را مسموم کنند، محکوم شدند. وو ویلیانگ و وو هوایون به دستور وو اعدام شدند.

 

[Baharan]

در سال ۶۷۰، مادر وو، بانو یانگ به طرز بسیار مشکوکی بعد از اختلاف شدید خود با وو بر سر مرگ بانو وی، درگذشت به اعتقاد مورخان بانو یانگ توسط وو مسموم شده بود و بخاطر سن زیادش مورد شک واقع نشده بود بعد از مرگ وی به دستور امپراتور گائوزونگ، همه ی مقامات امپراتوری و همسرانشان در مراسم او شرکت کردند و او را عزادار کردند. بعداً در همان سال، قلمرو دچار رنج ناشی از خشکسالی بزرگ شد، و ملکه وو دستور به تخلیه کردن داد، فرمانی که امپراتور گائوزونگ رد کرد اما وو با خشونت گائوزونگ را راضی کرد. وو بعداً پس از مرگ از پدر خود وو شیهو (که قبلاً بعد از مرگ به عنوان دوک ژو نیز افتخارآمیز شده بود) و همراه بانو یانگ با دادن عناوین پرنس و پرنسس تایویان به آنها احترام گذاشت.

 

[Baharan]

در همین حال، پسر خواهر بزرگتر وو، بانوی هان، (برادرزاده وو) هلان مینشی نام خانوادگی وو را داده بود و اجازه داشت عنوان دوک ژو را به ارث ببرد. با این که مشخص شد که وی به ظن امپراتریس وو مبنی بر قتل خواهرش، مشکوک بود، اما امپراتریس وو شروع به اقدامات احتیاطی علیه وی کرد، همچنین گفته می شود که او با مادربزرگ خود، بانو یانگ رابطه محرمانه ای داشته است. در سال ۶۷۱ هلان مینشی به دلیل عدم رعایت مقررات عزاداری در دوره عزاداری برای بانو یانگ و همچنین برای دست درازی به دختر رسمی یانگ سیجیان متهم شد که امپراتور گائوزونگ و امپراتریس وو قبلاً او را به عنوان همسر پسر خود انتخاب کرده بودند. هلان مینشی تبعید شد و یا در تبعید اعدام شد یا خودکشی کرد. در سال ۶۷۴، امپراتریس وو فرزند وو نرمیوان به نام وو چنگسی را از تبعید فراخواند تا عنوان دوک ژو را به ارث ببرد.

 

[Baharan]

دوره درگیری های جانشینی

در حدود سال جدید ۶۷۵، امپراتریس وو ۱۲ فرمان مهم را ارائه داد - اصلی ترین آنها این بود که لائوزی (نامش لی ار بود)، که قبیله سلطنتی تانگ به آن تبار می رساند)، باید کار خود تائو ته چینگ را به موارد مورد نیاز اضافه کند. خواندن برای دانشجویان دانشگاه امپراتوری، و اینکه باید یک دوره سوگواری سه ساله برای مرگ مادر در همه موارد مشاهده شود. (قبلاً، اگر پدری دیگر زنده نبود، چنین دوره ای مشاهده می شد.) امپراتور گائوزونگ او را به خاطر حکم هایش فوق‌العاده ستایش کرد و از فرمان های او بشدت حمایت کرد.

 

[Baharan]

در سال ۶۷۵، با بیماری وخیم تر شدن امپراتور گائوزونگ، وی تصور کرد که امپراتریس وو با او تمامی قدرت‌های اداره کل امپراتوری را به طور رسمی به عنوان یک نایب السلطنه داشت باشد، و او بر حق خودش حکومت کند و بخاطر بیماری خود امپراتریس وو به طور دائمی به تنهایی حاکم باشد. اما صدر‌اعظم هائو چوجون و مقام رسمی لی ییان هر دو با این امر مخالف بودند، و گائوزونگ رسماً وی را به عنوان یک نایب السلطنه تبدیل نکرد، زمانی که صدراعظم مخالفت خود را نشان داد امپراتور جواب خود را پرسید و او پاسخ داد:

"امپراتور باید بر دولت حکومت کند، و امپراتریس باید در کاخ و اندرونی حکومت کند، این قوانین سالهاست که پاور جاست امپراتور و امپراتریس مثل ماه و خورشید، یین و یانگ هستند و هر کدام این توازن را حفظ می کنند و آنگاه شما اعلیحضرت می خواهید امپراتوری را به طور کامل به امپراتریس اسمانی [(یعنی ، امپراتریس وو)] بدهید، هر چند شما این قانون را از قبل شکسته بودید و اجازه دخالت های مداوم و بیش از حد را به طور مستقل به امپراتریس داده اید و او الان بیشترین تصمیمات دولت را برعهده دارد و خودکامه هست، اما این مقام کاملاً از قاعده مسلم امپراتریس خارج است. و این موضع ربطی به اقتدار او ندارد و فرق می کند، این امپراتوری، امپراتوری است که توسط امپراتورها گائوزو و تایزونگ بنا شده است ، نه شما. اعلیحضرت شما باید از حکومت اجدادی محافظت کنید و تاج و تخت را به پسرتان منتقل کنید ، نه به ک.س دیگری، و حکومت نمی‌توانید جزئی از قبیله امپراتریس باشد. امیدوارم سخنان مرا بپذیرید."

 

[Baharan]

با این وجود که وو هرگز نایب السلطنه نشده به عنوان امپراتریس، چه در حضور و چه در غیاب شوهرش با سلطه بر گائوزونگ در پشت پرده امپراتوری را اداره می کرد. با این حال، امپراتریس وو شروع به درگیر کردن تعدادی از مقامات سطح متوسط واقعاً بااستعداد کرد، از جمله یوان وان کینگ ، لیو ییزی، فن لوبینگ، میائو چوکه ، ژو سیماو و هان چوبین، تا از طرف او تعدادی از آثار را بنویسند، از جمله زندگی نامه زنان برجسته، رهنمودها برای موضوعات سلطنتی، و آموزش های جدید برای اعضای رسمی کارمندان . در مجموع، آنها به "دانشمندان دروازه شمال" معروف شدند، زیرا آنها در داخل کاخ، که در شمال ساختمانهای دولت امپراتوری بودند، خدمت می کردند، و ملکه وو از آنها برای تغییر و کم کردن قدرت صدراعظم ها مشاوره می گرفت و استفاده کرد.

 

[Baharan]

به زودی روابط امپراتور وو با لی شیان نیز رو به وخامت گذاشت، زیرا لی شیان پس از شنیدن شایعات ناخوشایند شد که وی از طرف امپراتریس وو متولد نشده است - بلکه از طرف خواهرش ، بانوی هان متولد شده - و هنگامی که امپراتریس وو از ترس او نسبت به این موضع بی اهمیت شنید، عصبانی شد. علاوه بر این، جادوگر مینگ چونگین ، که وو و امپراتور گائوزونگ به آنها احترام گذاشتند و به دورغ به دستور وو اظهار کرد که لی شیان برای ارث بردن تخت سلطنتی نامناسب است، در سال ۶۷۹ ترور شد. آدمکش ها گرفتار نشدند و باعث شد گائوزونگ مشکوک شود که لی شیان پشت این ترور بود، در حقیقت وو خودش مینگ چونگین را ترور کرده بود و این کار را به کردن لی شیان انداخت. در سال ۶۸۳، لی شیان توسط امپراتریس وو به جرم و جنایات متهم شد و در جریان تحقیقات مقامات زو یوانچو، پی یان و گائو ژیزو به دروغ گفتند، تعداد زیادی سلاح در کاخ لی شیان پیدا شد. ملکه وو به طور رسمی لی شیان را به خ*یانت و ترور مینگ متهم کرد و همچنین او را به جرم برنامه برای کودتا بر زده او و امپراتور محکوم کرد. لی شیان به دستور امپراتریس وو عزل و تبعید شد.

 

[Baharan]

پس از تبعید لی شیان، برادر کوچکترش لی شیان [نام مشابه صدایی اما شخصیت های مختلف چینی] (که تا به حال به لی ژه تغییر نام یافته بود) به فرمان وو ولیعهد ایجاد شد.

 

[Baharan]

در سال ۶۸۱، پرنسس تایپینگ در یک مراسم بزرگ با زو شاو پسر خواهر امپراتور گائوزونگ، شاهزاده چنگ یانگ ازدواج کرد. امپراتریس وو، که در ابتدا با همسران برادران زو شاو تحت تأثیر قرار نگرفت، می خواست به برادران شوهر دختر خود دستور دهد که از همسران خود طلاق بگیرند - تنها پس از آنکه به او گفته شد که بانو شیائو، همسر برادر بزرگتر زو شائو، زو یی متوقف شد. ) ، نوه ای از صدراعظم شیائو یو بود مورد خشم وو واقع شد که بعد منجر به ترور ان ها ختم شد.

 

[Baharan]

در اواخر سال ۶۸۳ ، امپراتور گائوزونگ در حالی که در لوئویانگ بود درگذشت. لی ژه تاج و تخت را به دستور مادرش امپراتریس وو به طور اسمی در دست گرفت (به عنوان امپراتور ژونگ زونگ تبدیل شد) ، اما امپراتریس وو همچنان کلیه اقتدار واقعی حکومت را در مقام جدید به عنوان امپراتریس دواگر و نایب السلطنه حفظ کرد و حتی این بار همه قدرت را به طور مطلق و به نام خود با مشت آهنین به خود متمرکز کرد و از آن پس سلسله تانگ به نام فقط وجود داشت.