از یه جا به بعد تو میمونی و چند تا عکس روبه روت تنها تر میشی همش تو فکر اینی تقصیر کی بود
از یه جا به بعد حال و هوای قلبت ابری تر میشه داری عادت میکنی هیشکی نیست پیشت
این حرفا آخر یادگاری میشه بمونه پیشت
که موندم با چشم تر حرفای پشت سر نمیخواستن که باشی مردم این شهر
هی گفتی نمیشه میخوای بری که چی شه که بشم تنهاتر از قبل
هی دور تو گشتم دورم زدی تو هر چند دیگه فایده ای نداره