فلسفی سخنان آندره موروا

[ویتامین]

یك روح آرامش جو كه آرامش و مسالمت را در سراسر وجود خود احساس می‌كند، چه ترسی ممكن است به خود راه دهد؟

 

[ویتامین]

در عمل، كسی كه خود را می‌گذارد تا بخورند‌ش، خورده می‌شود و می‌میرد، بدون این‌كه اثری از خود بر جای گذارد.

 

[ویتامین]

به راستی تسلی بزرگی است، كه كسی بتواند در زمان‌های درد و تنهایی و فراق، دست كم یك خاطره‌ی كامل درخشنده را به یاد آورد.

 

[ویتامین]

ارتش بزرگ همیشه فرمانده‌ی خود را سرمشق عمل خویش قرار می‌دهد.

 

[ویتامین]

افراد دانا کوشش دارند خود را همرنگ محیط سازند ولی اشخاص دیوانه سعی می‌کنند، محیط را به شکل خود درآورند، به همین دلیل تحولات و پیشرفت اجتماع به دست دیوانگان بوده است.

 

[ویتامین]

هیچ رهبری نمی‌تواند قدرت خود را پاس دارد، مگر این‌كه هر روز خود را سزاوار آن قدرت نشان دهد!

 

[ویتامین]

پیروزمندان!
فراموش نكنید، كه پیروزی‌های بشری همیشه نسبی و موقتی است.

 

[ویتامین]

بسیار اشخاص كم و نادری هستند، كه با سرشت‌های مشخص بتوانند در برابر قدرت بلامنازع كه به آن‌ها داده شده مقاومت كنند و به بیان دیگر، خود را گم نكنند.

 

[ویتامین]

ثروت‌ها و نام‌آوری‌هایی، كه زاده‌ی یك لحظه از عمرند، در یك لحظه از زمان فنا می‌شوند.

 

[ویتامین]

افراد بشر هیچ‌گاه نمی‌توانند به اقدامی مفید مبادرت ورزند و به عملی مشترك دست زنند، مگر این‌كه یكی از میان آنان برخاسته و تلاش همه را هر لحظه به سوی هدف مشترك رهبری كند.