فلسفی سخنان بزرگان ایرانی

[STARLET]

1. کوروش کبیر:
«وقتی دهانت را باز می‌کنی، بگذار سخنت از روی دانش باشد، نه از روی گمان.»

 

[STARLET]

2. ابوعلی سینا:
«آن‌ک.س که به خودش اعتماد ندارد، به هیچ‌چیز اعتماد نخواهد داشت.»

 

[STARLET]

3. حافظ شیرازی:
«در کار گلاب و گل حکم ازلی این بود / کاین شاهد بازاری، وان پرده‌نشین باشد.»

 

[STARLET]

4. فردوسی:
«توانا بود هر که دانا بود / ز دانش دل پیر برنا بود.»

 

[STARLET]

5. سعدی شیرازی:
«بنی‌آدم اعضای یک پیکرند / که در آفرینش ز یک گوهرند.»

 

[STARLET]

6. خیام نیشابوری:
«بر لوح نشان بودنی‌ها بوده‌ست / پیوسته قلم ز نیک و بد فرسوده‌ست.»

 

[STARLET]

7. مولانا جلال‌الدین بلخی (رومی):
«از محبت خارها گل می‌شود / از محبت سرکه‌ها مل می‌شود.»

 

[STARLET]

8. علامه طباطبایی:
«علم بدون عمل، نوری است در دست شیطان.»

 

[STARLET]

9. شهریار:
«از هر چه بگذری، سخن یار خوش‌تر است.»

 

[STARLET]

10. دکتر علی شریعتی:
«اگر نمی‌توانی بالا بروی، همان‌جا که هستی، بایست؛ اما سقوط نکن.»