فلسفی سخنان فلسفی فریدریش نیچه

[BARAN_KH_Z]

بر فریبِ حواسِ خود پیروز شوید

 

[BARAN_KH_Z]

فیلسوفی که درصدد آفرینش جهان بنابر تصور خویش است از همان ابتدا میخواهد همه به فلسفه اش ایمان بیاورند و این همان استبداد است

 

[BARAN_KH_Z]

هر اخلاق و دستور اخلاقی طبیعت بردگی و حماقت را پرورش می دهد زیرا روح را با انضباط تحمیلی خود خفه و نابود می کند.

 

[BARAN_KH_Z]

کسی که دلش را به بند بکشد جانش را آزاد کرده است.

 

[BARAN_KH_Z]

کسانی که در خود احساس حقارت می کنند به دیگران رحم می کنند اما به دلیل غرورشان دم نمی زنند! یعنی درد می کشند و می خواهند با دیگران هم دردی کنند. کسانی که با دیگران همدردی می کنند به دلیل دردمند بودن خودشان است

 

[BARAN_KH_Z]

فرد خلوت نشین می گوید که واقعیت در کتاب ها نیست و فیلسوف آن را پنهان می کند. فرد والا از فهمیده شدن توسط دیگران در هراس است نه از بد فهمیده شدن چون می داند که کسانی که او را بفهمند به سرنوشت او یعنی رنج کشیدن در دنیا دچار خواهند شد.

 

[BARAN_KH_Z]

نادرستی یک حکم باعث نمی شود که آن حکم را رد کنیم ، احکام نادرست برای زندگی بشری ضروری است و رد کردن آنها را به معنای رد کردن زندگی است.

 

[BARAN_KH_Z]

خیر نباید همگانی باشد و گرنه دیگر خیر نیست. زیرا چیزهای همگانی ارزشی ندارند