فلسفی سخنان قیصر امین پور

[ادوارد کلاه به سر]

‏تو بیایی، همه‌ی ثانیه‌ها، ساعت‌ها
از همین روز، همین لحظه، همین دم، عیدند!

**

دیر گاهی است
که افتاده ام از خویش به دور

 

[ادوارد کلاه به سر]

شاید این عید
به دیدار خودم هم بروم …

**

عهد کردم دگر از قول و غزل دم نزنم
زیر قول دلم آیا بزنم یا نزنم ؟

گفته بودم که به دریا نزنم دل، اما
کو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم ؟

**

 

[ادوارد کلاه به سر]

بعضی از آدم ها ترجمه شده اند
بعضی از آدم ها فتو کپی آدم های دیگرند.
بعضی از آدم ها با چند درصد تخفیف به فروش می رسند.
بعضی از آدم ها فقط جدول و سرگرمی دارند
بعضی از آدم ها خط خوردگی دارند
بعضی از آدم ها را چند بار باید بخوانیم تا معنی آنها را بفهمیم
و بعضی از آدم ها را باید نخوانده کنار گذاشت
از روی بعضی از آدم ها باید مشق نوشت و از روی بعضی از آدم ها جریمه …

 

[ادوارد کلاه به سر]

بادِ بازیگوش، بادبادک را
بادبادک، دستِ کودک را
هر طرف می بُرد…
کودکی هایم با نخی نازک
به دستِ باد
آویزان!

**

 

[ادوارد کلاه به سر]

یش از آنکه با خبر شوی
لحظه عزیمت تو ناگزیر می شود!
آی …
ناگهان
چقدر زود
دیر می شود!

 

[ادوارد کلاه به سر]

دل داده‌ام بر باد، بر هر چه بادا باد
مجنون‌تر از لیلى، شیرین‌تر از فرهاد

اى عشق، از آتش اصل و نسب دارى
از تیره‌ی دودى، از دودمانِ باد

آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر
از بوى تو آتش، در جانِ باد افتاد

هر قصرِ بى‌شیرین، چون بیستون ویران
هر کوهِ بى‌فرهاد، کاهى به دست باد

هفتاد پُشتِ ما از نسل غم بودند
ارثِ پدر ما را، اندوهِ مادرزاد

از خاک ما در باد، بوى تو مى‌آید
تنها تو مى‌مانى، ما مى‌رویم از یاد

**

 

[ادوارد کلاه به سر]

ای شما!
ای تمام نام های هر کجا!
زیر سایبان دست های خویش
جای کوچکی به این غریب بی پناه می‌ دهید؟
این دل نجیب را
این لجوج دیر باور عجیب را
در میان خویش
راه می‌دهید؟

 

[ادوارد کلاه به سر]

طرح لبخند تو
پایان پریشانی ها …

 

[ادوارد کلاه به سر]

در خواب های کودکی ام
هر شب طنین سوت قطاری
از ایستگاه می گذرد.
دنباله قطار
انگار هیچ گاه به پایان نمی رسد!

انگار
بیش از هزار پنجره دارد
و در تمام پنجره هایش
تنها تویی که دست تکان می دهی …

 

[ادوارد کلاه به سر]

چیزی عزیزتر زتمام دلم نبود …
ای پاره دلم …! که بریزم به پای تو!

**