فلسفی سخنان چارلی چاپلین

[سلین]

اگر شاد بودی، آهسته بخند تا غم ناراحت نشود
و اگر غمگین بودی آرام گریه کن تا شادی ناامید نشود

 

[سلین]

در می یابید که زندگی هنوز ارزشمند است
اگر تنها لبخند بزنید

 

[سلین]

لبخند بزن!
بدون انتظار پاسخی از دنیا
بدان روزی دنیا آنقدر شرمنده می شود که به جای پاسخ لبخند
با تمام سازهایت می رقصد…

 

[سلین]

من ناملایمات زیادی در زندگی دارم
اما لب های من این را نمی دانند
آن ها همیشه می خندند

 

[سلین]

سرانجامِ همه چیز یک شوخی است

 

[سلین]

زندگی نمایشی است که امکان تمرین کردن ندارد
پس پیش از آنکه پرده را بکشند و نمایش بدون تشویق دیگران خاتمه یابد
آواز بخوان، گریه کن، قهقهه بزن!

 

[سلین]

وقتی به خودم عشق ورزیدم
شوق رسیدن به زندگی متفاوت را متوقف کردم و
دیدم هر آنچه که مرا احاطه کرده، سبب رشد من است
من این رشد را بلوغ می نامم

 

[سلین]

همانطور که مشغول به دوست داشتن خود بودم؛
فهمیدم همواره در مکان و زمان مناسب قرار دارم و همه چیز در وقت مناسب خود رخ می دهد
بنابراین به آرامش رسیدم
آرامش من همان اعتماد به نفس من است

 

[سلین]

در حال دوست داشتن خود که بودم
فهمیدم ذهنم می تواند مزاحم باشد و من را بیمار کند
اما آن را به قلبم متصل کردم و این اتحاد ارزشمند را امروز،
قلبی هوشمند و شاد می نامم

 

[سلین]

زمانی که عاشق خودم شدم؛
تلف کردن وقت و طراحی پروژه های عظیم آینده را رها کردم
اکنون من تنها کارهایی را انجام می دهم که برایم شادی و خوشبختی می آفرینند،
کارهایی را که دوست دارم و باعث آرامش قلبم می شوند
من این را سادگی می نامم.