آموزشی سخنرانی ممنوع!

[Tara Motlagh]

تاکید می‌کنم که دیالوگ سخنرانی‌های پیاپی‌ای نیست که از سوی شخصیت‌های مختلف با این قصد تولید شده باشد که هر یک آنچه را از قبل می‌دانند به یکدیگر گوشزد کنند. دیالوگ را نمی‌توان فقط همچون پوششی برای پنهان نگه داشتن سخنرانی‌های نویسنده به کار برد. شما در مقام نویسنده باید راه‌های هوشمندانه‌تری را برای ارائه اطلاعات و توصیفات مورد نیاز در داستان پیدا کنید.

 

[Tara Motlagh]

سرانجام بگذارید نظر گستاخانه‌تری را درباره سخنرانی های نویسنده داستان بگویم. درصد بزرگی از اطلاعاتی که شما فکر می‌کنید باید در داستانتان بگنجانید، اگر واقعاً مرتبط باشند، بدون نگرانی چندان شما درباره آن‌ها، راهشان را به زندگی و کنش‌های شخصیت‌ها پیدا می‌کنند.

 

[Tara Motlagh]

از طرف دیگر لازم است تحقیق کنید که آیا برخی مطالب که می‌خواهید در داستان باشد واقعاً ضرورت دارند. اگر در مسیر پیرنگ داستان شما شخصیت‌هایتان درباره آن صحبتی نکنند، آن را به خاطر نیاورند، یا کنشی بر اساسی آن نداشته باشند، پس اهمیت این اطلاعات در چیست؟ و اگر این مطالب فقط عقیده شما درباره چیزی است، برای چه کسی اهمیت دارد؟ مطمئنا برای خواننده‌ها مهم نیست!
سخنرانی را برای شورای محلی یا سر کلاس بگذارید. اینجا داستان بنویسید!

 

[Tara Motlagh]

تا اینجا گفتیم در داستان قاعده این است که چیزی را نگوییم یا تعریف نکنیم، بلکه نشان دهیم.
برای مثال نگوییم مبل کهنه بود، بلکه کهنه بودن مبل را نشان دهیم؛ مثلا: "دسته‌های مخملی مبل ساییده بود و رویش که نشستم صدای جیرجیر فنرهایش بلند شد."

 

[Tara Motlagh]

یکی از راه‌های رسیدن به زبان داستانی، رعایتِ "تصویری گفتن" است که زبان را در قالبی مشخص حفظ و آنچه را می‌نویسیم از خاطره و دل‌نوشته جدا می‌کند. اما هدف از نوشتن داستان صرفأ گفتن تصاویر نیست. بسیاری از تصاویر در واقع بستر ظهور وقایع داستانی هستند. پس داستانتان را از تصویر انباشته نکنید.

 

[Tara Motlagh]

ملاک نوشتن یک تصویر در داستان این‌هاست:
۱) پیش‌برندهٔ داستان یا اتفاقات باشد.
۲) تثبیت وضع یا نشان‌دهندهٔ مکانمندی شخصیت‌های داستان باشد.
۳) داستان یا کنش و واکنشِ شخصیت‌ها در نسبت شیئیت شئِ نهفته در تصویر شکل بگیرد.
۴) عاملی برای تحلیل شخصیت یا علل وقایع باشد.

 

[Tara Motlagh]

نکته دیگر دیالوگ است. دیالوگ در داستان صرفاً به معنای گفت و گوی بین دو یا چند نفر نیست، آن چنان که هر آن چه می‌خواهند، بگویند.

 

[Tara Motlagh]

هدف از نوشتن دیالوگ در داستان به شرح زیر است؛
۱) پیش‌برندهٔ داستان باشد
۲) عامل تحلیل شخصیت باشد

 

[Tara Motlagh]

۳) ایجاد ریتم.
تصور کنید داستان را با تصویر شروع کرده‌اید، اگر یکسره و پشت هم تصویر را ادامه بدهید ضرباهنگ داستان خواهد افتاد و اثری خسته‌کننده خواهید داشت. برای مهار این آسیب در دوره‌های متناوب می‌توان از تصویر به دیالوگ و روایت تغییر روش داد.(تناسب مونولوگ و دیالوگ)

 

[Tara Motlagh]

چند نکته دربارهٔ دیالوگ نویسی:
بهتر است هرگز سراغ نوشتن دیالوگ‌های بلند و چند سطری نروید. تمام زهر کلام را در کوتاه‌ترین شکل ممکن اجرا کنید. یادتان باشد دیالوگ نیم خطش حلال است، یک خطش مکروه و یک خط بیشترش حرام!