مجموعه اشعار سلمان هراتی

[STARLET]

دنیا آتشکده موقتی است

تا من و تو

در آن بنشینیم

نه عبوس

که چون ققنوس

دوباره شدن را

و به امید دیداری در ناکجا

مرا این معنی

با غروب مأنوس کرده است

 

[STARLET]

من دست‌های مهربانم را

به تو می‌بخشم

و در این بخشش

جز درک عشق گمشده‌ام

هیچ نمی‌خواهم

من و دلم

تماممان را به تو می‌بخشیم

تا حس زنده بودن خود را

که در نگاه معلوم یک مرد

در بخشش تمام به تو بازیابیم

من پاهایم را

در جسم فسرده خاک می‌کارم

و آب را

در عطش کویر

زمزمه می‌کنم

و در این بخشش

معرفتی است

که من آن را

با هستی

و با زیبایی آن لحظه

که مرگ پس آن می‌آید

آشتی می‌دهم

 

[STARLET]

ای كاش درختی باشم

تا همه تنهایان

از من پنجره‌ای كنند

و تماشا كنند در من

كاهش دلتنگی شان را

اگر این گونه بود

پس دلم را

به سمت دست نخورده ترین قسمت آسمان می‌بردم

تا معبر

بكرترین عطرها باشم

كه تاكنون هیچ مشامی نبوییده باشد

و قاب تصویر های متحرک

از خیال سبز در باغ آسمان

كه قوی‌ترین چشم‌ها آن را

رصد نمی‌توان كرد

ای كاش درختی باشم

تا از من دریچه‌ای بسازند

و از آن خورشید را بنگرند

كه حرارت و بزرگی را

ازپیشانی مردی وام گرفت

كه خانه‌ای داشت

كوچكتر از دو گام كه برداری

ای كاش مرا تا خدا وسعت دهند

تا نشان دهم

انسان یعنی

چهل سال آیینه‌وار زیستن

من تصویرهایی دارم از سكوت كه در بیابانش

واژه ها لالند و كلمه ها كوچک

بروز سكوت

در جنگل كلمه

چگونه آیا؟

ای كاش پنجره‌ای باشم!

 

[STARLET]

اگر چه عمر تو در انتظار می‌گذرد

دل فقیر من! این روزگار می‌گذرد

بهار فرصت خوبی است گل فشانی را

به میهمانی گل رو بهار می‌گذرد

چه مانده ای به تماشای تیرگی و غبار

همیشه هست غبار و سوار می‌گذرد

تمام چشمه دلان از کنار ما رفتند

اگر نه سنگدلی جویبار می‌گذرد

دلی که شوق رهایی در اوست ای دل من

بدون واهمه از صد حصار می‌گذرد

 

[STARLET]

کنار شب می‌ایستم

چشم بر شمد سورمه‌ای آسمان می‌اندازم

ستاره‌ها

با نخ نور گلدوزی شده‌اند

و من می‌شنوم زمزمه درختان را:

ـ چه ملایمت خنکی!

من آبستن یک شکوفه‌ام

که همین تابستان گلابی می‌شود

کنار شب می‌ایستم

شب از تو لبریز است

من در دو قدمی تو

در زندان فراق گرفتارم

من دست های مهربانم را
به تو می بخشم
و در این بخشش
جز درک عشق گمشده ام
هیچ نمی خواهم

شب فرو می‌افتد

و من تازه می‌شوم

از اشتیاق بارش شبنم

نیلوفرانه

به آسمان دهان باز می‌كنم

ای آفریننده شبنم و ابر

آیا تشنگی مرا پایان می‌دهی؟

تقدیر چیست؟

می‌خواهم از تو سرشار باشم

جهان، قرآن مصور است

و آیه‌ها در آن

به جای آن که بنشینند، ایستاده‌اند

درخت یک مفهوم است

دریا یک مفهوم است

جنگل و خاک و ابر

خورشید و ماه و گیاه

با چشم‌های عاشق بیا

تا جهان را تلاوت کنیم

 

[STARLET]

فصل ها در شهر یکسان است

زندگی در شهر ماشینی است

/ بستگی دارد به بنزین

/ بستگی دارد به نفت

زندگی در روستا اما

/ بستگی دارد به اسب

/ ساده و خوش رنگ

/ بستگی دارد به باران

/ بستگی دارد به خورشید و درخت

/ بستگی دارد به فصل

/ بستگی دارد به کار

روستا، زیباترین نقاشی روی زمین

/ بهترین گلدوزی فصل بهار

 

[STARLET]

من دستهای مهربانم را

به تو می بخشم

و در این بخشش

جز درک عشق گمشده ام

هیچ نمی خواهم