دلنوشته {سمفونی لوینیر} اثر •baran.kh کاربر انجمن رمان بوک•

[BARAN_KH_Z]

عنوان: سمفونی لوینیر

نویسنده: باران خبیری زاده

ژانر:اجتماعی

عضو گپ نظارت یکم​

---

گویی که ندانستن، خود بخشی‌ست از حکمتِ راه... . این پیچ و خم بی‌انتها را نمی‌دانم به کجا ختم است؛ اما در ژرفای جانم، نوری پنهان، اما جاودان‌ست.
هرگاه که قلم بر بستر کاغذ می‌لغزد،
سطرها بی‌آنکه بخواهم، یک واژه را زمزمه می‌کنند: لوینیر.

از تو می‌نویسم، ای غایب‌ترینِ حضور!
ای آن‌که در پسِ هزار پرده نهان شدی
و باز در تاروپودِ هستی‌ام حضور داری.

باشد که روزی، در واپسین لحظه‌های تاریکی،
نگاه‌ام به آغاز بیفتد و نجوا کنم:
«این سمفونی بی‌نام، پایانش رسید… و پایانش، تو بودی.»

اکنون، گام‌هایم بی‌صدا می‌گذرد،
اما بر خاکِ راه، ردّی مانده است؛
ردّی آغشته به نوری ناشناس…
به لوینیر.

​

 

[DLNZ]

عرض ادب و احترام خدمت دلنویس عزیز و ضمن تشکر بابت انتخاب "رمان بوک" برای انتشار آثار ارزشمندتان.
حتما پیش از آغاز نوشتن، تاپیک زیر را مطالعه کنید تا دچار مشکل نشوید:
[قوانین تایپ دلنوشته کاربران]

پس از بیست پست، در تاپیک زیر درخواست نقد شورا دهید:
[تاپیک جامع درخواست نقد دلنوشته]

بعد از ایجاد تاپیک نقدر شورا برای دلنوشته‌تان، می‌توانید در تاپیک زیر درخواست تگ بدهید:
[درخواست تگ دلنوشته | انجمن رمان‌بوک]

پس از گذاشتن بیست پست از دلنوشته، می‌توانید در تاپیک زیر برای آن درخواست جلد دهید:
[تاپیک جامع درخواست جلد دلنوشته و اشعار]

و انشاءالله پس از به پایان رسیدن دلنوشته‌تان، در تاپیک زیر اعلام کنید:
[اعلام پایان - دلنوشته کاربران]

دلنویسان عزیز، هرگونه سوالی دارید؛ می‌توانید در اینجا مطرح کنید:
[سوالات و مشکلات دلنویسان]

با آرزوی موفقیت برای شما،
[تیم مدیریت تالار ادبیات]​

 

[BARAN_KH_Z]

بر روی دفتر زندگی و افکارم، به فکر تو، به اسم تو شروع کردم، به دست به قلم شدن.
سر دفتر زندگی‌ام نوشتم:
« به‌نام ایزد دانایی »

 

[BARAN_KH_Z]

برای شروع کردن اضطرابی درون قلبم است!
دلهره‌ و ترس، از خودم همش می‌پرسم که شاید به تو نرسم وسط راه سردرگم بشوم.

 

[BARAN_KH_Z]

ساعت‌ها به یادتم هر قدم که بخاطرت بر می‌دارم، لبخندی بر روی لب‌هایم هست، درست است که برای شروع رسیدن به تو دلهره‌ای درون قلبم مرا از تو دور می‌کشاند.

 

[BARAN_KH_Z]

اما حالا لبخندی که بر روی لبم هست نشان از موفقیتی هست که لحظه به لحظه ساعت شماری می‌کنم.
***
خنده‌ای کردم و با خود گفتم:

 

[BARAN_KH_Z]

رسیدن به تو شاید فراتر از آرامش باشد!
هیچ‌کَس پیچ جاده پشت کوه را نمی‌بیند که چی در انتظارش است، شاید مرگ یا شاید ادامه‌ دادن.