معرفی سندرم آینه عقب چیست؟

[Trodi]

سندرم آینه عقب چیست؟

هنگامی‌که مشغول رانندگی هستیم، بر اساس آموخته‌ها، هرازگاهی به آینه‌ی عقب اتومبیل نگاه می‌کنیم و متوجه ماشین‌هایی که از پشت سر ما می‌آیند هستیم تا در صورت نیاز بتوانیم عکس‌العمل درست را انجام دهیم.

این عادت در ما نهادینه‌شده است والبته که درست و بجاست.

 

[Trodi]

اما در زندگی جاری و واقعی داستان متفاوت است.

زندگی و تجربه کردن زندگی مثل رانندگی کردنه، باید بیشتر، حواسمون به جلو باشه و به اندازه ابعاد آینه عقب و آینه های بغل باید حواسمون به پشت سرمون باشه و اگر بخوایم دائم به آینه عقب خیره بشیم هیچوقت نمیتونیم به جلو حرکت کنیم...

 

[Trodi]

کسانی هستند که مدام در تصوراتشان به گذشته برمی‌گردند و دائماً در مسیر گذشته قدم بر می دارند و در اتفاقاتِ گذشته درجا می‌زنند.
هنگام صحبت فقط از وقایعی که سال‌ها پیش برایشان اتفاق افتاده گفتگو می‌کنند.
گویی مغز آن‌ها در همان زمان منجمد شده است.
هر تصمیم جدید آن‌ها نیز همیشه با نیم‌نگاهی به عقب مدون می‌شود.

 

[Trodi]

ایشان همان افرادی هستند که مدام از آینه‌ی زندگی، مراقب گذشته‌ی خود هستند.
و این نوع نگاه یکی از فلج کننده ترین علت های معمولی بودن در زندگی است که به آن سندرم آینه عقب (RMS) می گویند.

 

[Trodi]

ضمیر ناخودآگاه ما یک آینه عقب خود محدود کننده دارد که ما از طریق آن دائما شرایط گذشته مان را دوباره خلق و در آن زندگی می کنیم.
تحقیقات نشان داده اند که در هر روز حدود ۵۰ تا ۶۰ هزار فکر مختلف به ذهن یک فرد معمولی وارد می شود.

 

[Trodi]

مساله این است که ۹۵ درصد فکرهایمان همان فکرهای روز قبل و روزهای قبل تر هستند.
بنابراین تعجبی ندارد که مردم روزها، ماه ها و سال های زندگی شان را پشت سر می گذارند و هرگز کیفیت زندگی شان را تغییر نمی دهند.

 

[Trodi]

ما ترس ها، استرس ها و نگرانی های دیروز را مثل یک چمدان کهنه به امروز می آوریم.
وقتی فرصت ها پیش رویمان ظاهر می شوند به سرعت به آینه عقبمان نگاه می کنیم تا توانائی و پیشرفت های گذشته مان را ارزیابی کنیم و بعد به خودمان می گوییم:

«نه قبلا هیچ وقت چنین کاری نکرده ام.
هیچ وقت به این سطح نرسیده ام. درواقع بارها و بارها شکست خورده ام.»

 

[Trodi]

اگر قرار است از گذشته مان عبور کنیم و از محدودیت هایمان فراتر برویم، باید از زندگی کردن با نگاه به آینه عقب دست برداریم و زندگی را پر از چیزهای ممکن بی نهایت تصور کنیم.

 

[Trodi]

سخن آخر:





از گذشته فقط تجربه‌هایمان را برداریم.
در گذشته گیر نکنیم.
نسبت به آینده برنامه‌ریزی داشته باشیم ولی نگران نباشیم.
آینده را نمی‌توان پیش‌بینی کرد فقط می‌توان برای آن برنامه‌ریزی داشت و احتمالات را در نظر گرفت.
در لحظه زندگی کنیم و از مواهب آن بهره ببریم.
زندگی از همین لحظات کوچک تشکیل‌شده است.
قدر لحظه‌ها را بدانیم و از آن‌ها نهایت استفاده را داشته باشیم.

 

[Trodi]

این الگوی فکری را بپذیریم:

آینده ام شبیه گذشته ام نیست.

تنها داشته‌ی ما، زمانِ حال است.

امروز را برای امروز زندگی کنیم، نه در حسرت گذشته و نه در هراس
آینده.