روانشناسی سندرم مقاصد گردشگری

[Trodi]

در این جریان و برخلاف انتظار، گروگان‌ها از نظر احساسی جذب دزدها شدند و حتی بعد از آزادی، از آن‌ها دفاع کردند و حاضر نشدند علیه آن‌ها، شهادت بدهند. بعدها، یکی از دزدها با یکی از خانم‌های کارمند ازدواج کرد! و به این ترتیب سندرم استکهلم متولد شد.

 

[Trodi]

سندرم استکهلم را چیزی شبیه شست‌و‌شوی مغزی دانسته‌اند.

در این حالت گروگان‌گیر مدام توهم توطئه دارد و فکر می‌کند پلیس یا زندانی در حال طرح نقشه‌ای برای خلاصی هستند و می‌خواهند او را از آنچه حالا برای او قدرت خوانده می‌شود، خلع کنند. به این ترتیب گروگانگیر سعی می‌کند با دروغ‌هایی مانند این‌که خانواده‌ قربانی او را دوست ندارند و نمی‌خواهند مبلغ لازم را پرداخت کنند یا حتی پلیس از تلاش برای یافتن قربانی دست برداشته است ذهن زندانی را به خود معطوف کند.

 

[Trodi]

در این سندرم هیچ قصد قبلی نه در زندانی و نه در زندانبان مبنی بر ایجاد رابطه دوستانه با طرف مقابل وجود ندارد. از دید روانشناسی ذهن انسان مسئول فراهم کردن مکانیسم دفاعی است و به آن‌ها کمک می‌کند از خطر دوری کنند.

 

[Trodi]

در وضعیت گروگان و گروگانگیر، ذهن سالم به دنبال بقاست و در این حالت سندرم استکهلم شکل می‌گیرد. بعضی از متخصصان می‌گویند زندانی در این حالت به دوران نوزادی خود بازمی‌گردد که برای غذا گریه میکند و در وضعیت وابستگی است. در مقابل زندانبان در نقش مادری که کودکش را از تهدید محافظت می‌کند، قرار می‌گیرد. قربانی سپس برای بقا تلاش می‌کند. در این حالت انگیزه زندگی برای قربانی مهم‌تر از متنفر بودن از فردی است که او را در وضعیتی دشوار قرار داده است.

 

[Trodi]

دو نمونه از ویژگی‌های سندرم استکهلم عبارتند از:

احساسات مثبت قربانی به گروگان‌گیر یا زندانبان و برعکس
احساسات منفی قربانی نسبت به خانواده، دوستان و مقاماتی که سعی در نجات قربانی دارند.